Misschien komen een aantal bandleden je wel bekend voor van Jellephant and the Phantoms of Nausica, want de gloednieuwe band Dino Kids deelt een aantal bandleden. Vandaag deelt de band via ons zijn eerste single 16th Shuffle Walk On 7th Street!

Een nummer dat klinkt zoals de titel: een heerlijke shuffle over de trottoirs van een grote, indrukwekkende stad waarin je zelf de hoofdrol speelt. Deze ‘Hollandse Shadows’ komen uit Arnhem en Nijmegen, want Dino Kids houdt zijn muziek bij het instrumentale.

De galmende drums en twangy surfgitaren doen je dagdromen van Californische heuvels, zoute lucht en mintgroene Cadillacs. Ondersteund door een videoclip waarin we dansende vingers tegen een gouden achtergrond zien schuifelen en glijden, wordt het mysterie alleen maar groter rondom Dino Kids. Daarom besluiten we bandlid Pim Walter een aantal vragen op te sturen!

De kans is aardig groot dat mensen Dino Kids nog niet kennen: kunnen jullie ons wat meer vertellen over de band?
“Dino Kids is een soundtrack- en surfband uit Arnhem en Nijmegen ontstaan uit leden van Jellephant and the Phantoms en Nausica. We werden laatst omschreven als een experimentele surffilm on stage en ik denk dat dat het goed samenvat!”

Jullie zijn een instrumentale band: was de keuze snel gemaakt om zonder zang te werken?
“Jazeker, ikzelf schrijf de liedjes en probeer hierin een sfeer te creëren. Vaak hoorde ik zo’n sfeer in de liedjes die ik luister, tot het moment dat een zanger begon met zijn verhaal. Ook heel tof natuurlijk, maar ik denk dat je de functie van zang heel cool kan vervangen. Dit geeft zoveel mogelijkheid tot creativiteit en een nieuw geluid. Zo gebruiken we wel samples uit dialogen.”

Vandaag brengen jullie de eerste single uit: wat is het gevoel dat jullie in deze track wilden omschrijven?
“Je kent het wel: je loopt op straat en hebt uptempo muziek aan staan. Je voelt je supercool. Dan doe je één oortje uit, hoort een bus voorbij zoeven, een man bellen, wat vogeltjes fluiten en begeef je je ineens weer in de werkelijkheid. Eigenlijk is dit een kleine ode aan dat gevoel. Je loopt wat breder, kin omhoog, het is net alsof je figureert in een film over jezelf. A 16th Shuffle Walk on 7th Street.”

Van waar het idee voor de videoclip? 
“Er zit een hele mooie scene in Le Tout Nouveau Testament waarin een vrouw droomt van een hand die op tafel een kunstschaats-show uitvoert. Een hand die beweegt en eruitziet als een mens, dat vond ik er zo mooi uitzien. Toen heb ik met danseres en choreografe Julia Heijder dit idee uitgewerkt voor een videoclip van Dino Kids.”

Wat zijn de plannen voor de rest van het jaar?
“We hebben een plaat klaarliggen. Deze gaat volgende maand naar de drukker en dan gaan we alles rondom de release plannen. We hebben wat optredens staan en de showcase van Chefs de Partie op 15 Maart. Daarnaast zijn wij zijn druk met de releasetour waarin wij vooral op vreemde locaties zullen spelen. Denk aan bioscopen, winkels, ateliers en werkplaatsen.”

Waar haalt de band zijn inspiratie? 
“Uit van alles. Vaak is het iets of iemand waarbij een heel duidelijke sfeer wordt neerzet. Denk aan John Travolta in Pulp Fiction of zo’n moment met je koptelefoon op. Dit proberen wij dan te vertalen in een liedje.”

Wat kunnen we in de toekomst verwachten? 
“Nou, die plaat op vinyl dus en het liefst toffe samenwerkingen met gekke locaties, theatermakers, sportvissers of wie zich ook maar in ons verhaal kan vinden!”

Liefhebbers van Steve Gunn en Ryley Walker hoeven we William Tyler waarschijnlijk niet uit te leggen na de albums Modern Country uit 2016 en Deseret Canyon uit 2015. Alleen Tyler is terug met nieuw werk, waarvan we je de tweede single niet willen onthouden.

De single verschijnt op de opvolgende plaat Goes West, die op 25 januari verschijnt via Merge Records en waar Tyler zijn verhuizing van Nashville naar Los Angeles mee samenvat in twee woorden. Eerder bracht de gitaartokkelaar het nummer Fail Safe uit en nu heeft hij het kosmische Call Me When I’m Breathing Again de wereld in laten dwarrelen.

In de ‘Official Performance Video’ speelt hij het nieuwe nummer zelfs nog eens live met Meg Duffy, die je mogelijk wel kent als gitaarrechterhand bij Kevin Morby of van haar eigen project Hand Habits. Samen laten ze het kleine liedje langzaam ondersneeuwen met duizenden witte bloesemblaadjes. Luister het en alle verstoppingen in je hoofd stromen weer door.

Op 20 april is William Tyler live te zien in Tolhuistuin en de dag daarna staat hij live in EKKO.