Het Britse drietal The Wytches bracht al een behoorlijke serie geweldige 7” plaatjes en video-clips uit die je zou kunnen omschrijven als getergde surf-psych-garage (soms bijna doom, en alleen ‘grunge’ doet ze tekort). Hun nieuwste single Wire Frame Mattress is wel een heel bijzondere. Het is namelijk de langverwachte aankondiging van hun in augustus te verschijnen album ‘Annabel Dream Reader’ die door Heavenly Recordings wordt uitgebracht.

Natuurlijk is het weer een prachtig onvrolijk stukje werk dat de band aflevert, en de clip is de eerste video die Steve Gullick heeft gemaakt. Deze fotograaf heeft eerder al gewerkt met grootheden als Nick Cave en met de voornaamste grunge-band die we (ik) hebben gekend. Wellicht is zijn samenkomst met de drie Britse jochies uit Brighton niet geheel toevallig als je naar de muziek van The Wytches luistert. Die is verre van lichtvoetig te noemen, en de eerste geluiden van Wire Frame Mattress lijken, per ongeluk of niet, te hinten naar Rape Me.

Intensiteit
Maar de band laat horen dat ze absoluut heel veel meer zijn dan een veelbelovend kopietje van het grunge-tijdperk. Zeker wel! Ze spelen weliswaar in die sfeer en met minstens zo’n enorme intensiteit, maar met een eigen en diepintense stem die iets heeft van een getergde Jack White (zo extreem als White het zelf nog nooit heeft laten blijken), en een flinke dosis surf in de gitaarpartijen. Daarbij een bassist met een lekker groezelig geluid die samen met de in het liedje verzonken drummer het liedje draagt. En, een detail, Gullick heeft voor deze video gitarist Kristian Bell, wellicht om qua beeld niet al te veel terug te duiken in de nineties-grunge, een andere gitaar in handen geduwd dan de herkenbare Jazzmaster waarop Bell normaal speelt. Halverwege het liedje lijkt een extra portie iets meer up-tempo surf zelfs bijna de voetjes van de vloer te krijgen. Maar die voorzichtige glimp van blij optimisme wordt, The Wytches kennende, aan het einde wel weer de kop in gedrukt.

Ik heb inmiddels wel zo’n vermoeden waar dat rare gevoel in mijn maag vandaan komt…nog heel veel nachtjes slapen tot ‘Annabel Dream Reader’ in mijn platenspeler ligt.

In november ’12 interviewde uw trouwe trendspotter The Daily Indie het uit het Noord-Londense Kettering afkomstige Temples al. Dat was op London Calling. Terwijl het aantal live-shows dat de band gespeeld had nog op één hand te tellen was, speelde Temples de bovenzaal van Paradiso plat. Twee nummers stonden er destijds online, maar dat was genoeg om enthousiaste reacties los te weken bij onder anderen Johnny Marr en Noel Gallagher.

Geen toevalstreffers
Een ongetwijfeld erg hectisch jaar en drie maanden later is het dan bijna geen verassing meer, wanneer op de volwaardige debuutplaat ‘Sun Structures’ blijkt dat een die rake, ‘oude’ songs als Shelter Song en The Golden Throne geen toevalstreffers waren. Tuurlijk, James Edward Bagshaw en Thomas Warmsley hebben goed naar de ’60s psych-rock van Kaleidoscope, The Hollies en ‘Sgt. Pepper’ geluisterd. En dat de band in esthetisch opzicht ook hoog scoort op de Age of Aquarius-schaal, zal ook wel helpen.

Knetterhigh
Maar vergis je niet. Het maakt niet uit of Temples knetterhigh rondzweeft over een Oosterse melodie (zoals in A Question… en Sand Dance), of het tempo opschroeft (in Keep In The Dark en de titelsong). Als je zulke catchy songs schrijft als die op ‘Sun Structures’, ben je gewoon goed bezig.
Robin van Essel

Fans van Sonic Youth, The Horrors, S.C.U.M. en andere post- en horrorpunk kunnen weer aan hun trekken komen met de release van ‘Join The Dots’, het tweede studioalbum van TOY. 

Een korte introductie dan maar: TOY uit Londen bracht in 2012 een zeer gewaardeerd titelloos debuutalbum uit, en bracht deze plaat afgelopen zomer live ten gehore op Glastonbury en diverse NME-tours.
(Een interview met de band lees je in onze laatste issue.)

Juiste dosis experiment
Afgelopen december was TOY als voorprogramma van Placebo te bewonderen in Europa, waarschijnlijk net dat laatste stootje tot grotere bekendheid. Met ‘Join The Dots’ levert de band rond zanger Tom Dougall een uitstekend psychedelisch werkje af, dat geen enkel moment te overdadig of te overdreven klinkt, terwijl experiment niet echt uit de weg wordt gegaan. De voortstuwende basloopjes en drumpartijen zorgen voor een haast hypnotiserende ritmesectie, een fijn houvast in de liedjes waarin de gitaren flink razen.

De tweede helft van de plaat is wat trager en mist venijn, maar dat is slechts een kleine smet op een prima psychrockplaatje om de donkere winterdagen mee door te komen.

We volgen ze al weet ik veel hoe lang, en dat zullen we ook nog wel even blijven doen. En er is opnieuw goed nieuws uit het kamp van The Wytches, in de vorm van een nieuwe single en met het feit dat de band bij het prachtige label Heavenly Recordings (o.a. TOY, Charlie Boyer & The Voyeurs en Temples) heeft getekend.

Gravedweller
Om dit te vieren hebben de boys uit Brighton de duistere, nieuwe single Gravedweller uitgebracht. The Wytches doen hun  zwartgallige naam weer eens eer aan,  het nummer zit dan ook vol met galmende, smerige en blikkerige gitaarsounds plus trillerige en horrified zanglijnen van Kristian Bell. Ondertussen neemt de bas een loopje met Nirvana en ramt de drummer zijn longen weer eens uit het lijf. Niks meer aan doen.

De Britse psych-rockband Temples is nu wel heel dichtbij de release van hun debuutplaat ‘Sun Structures’. Single Mesmerise, een energieke song die de gouden middenweg tussen rock en psychedelica vindt, is de meest recente stap in de richting van het in februari uit te komen album. De single kwam al in november 2013 uit, maar is nu verrijkt met een officiële videoclip.

Balans
De Britten, die onder meer Oasis’ Noel Callagher tot hun fans mogen rekenen, debuteerden op indrukwekkende wijze. Binnen twaalf maanden toonde Temples, met vier verschillende singles, talent. Een geluid dat weliswaar in te delen is qua genre, maar verder haast te mooi is om met woorden te beschrijven. Invloeden van zonnige surfpop tot garagerock, als dreigende donderwolken, zijn hoorbaar.

Muzikale reis
Ook Mesmerise blijft perfect in balans. Niet te vrolijk, niet te donker, het hele nummer staat in dienst van de fijne muziek die Temples uitdraagt. Op sommige momenten zweverig, maar de Britten schuwen ook niet om de gitaren uit de kast te trekken en de volumeknop naar rechts te draaien. Temples presteert het de luisteraar mee te nemen op een muzikale reis. En dat binnen vier minuten. Mesmerise is één van die spaarzame alternatieve tracks die zonder moeite te beluisteren is.

Airplay, een doorbraak en festivalshows voor Temples? Wie weet. Voor nu verdient vooral 10 februari, de releasedatum van het debuutalbum, een roodomcirkelde plaats in de agenda van elke psych-rock-minnaar.

Het psychedelische, Londense kwartet heeft dan eindelijk de details over hun debuutalbum naar buiten gebracht. Hij gaat ‘Sun Structures’ heten, telt twaalf nummers, komt uit via Heavenly Recordings en verschijnt op 10 februari 2014. Om nog weer eens een voorproefje te geven (meer dan het halve album is inmiddels al uit) heeft de band het nummer Mesmerise uitgebracht. Opnieuw een glimmend pareltje vol stuwende bas- en drumpartijen, klinkende samenzang en blinkende gitaarlijnen. Het lijkt maar op niet te kunnen bij deze band, het ene nummer is potverdomme nog weer beter dan het vorige nummer! Vergelijkingen met Tame Impala worden natuurlijk al snel gemaakt, maar de Australische Kevin Parker mag zijn borst nat gaan maken voor 2014, want deze jongens kunnen iedereen nog wel eens gaan overrompelen.

De psychedelische ontdekkingsreizigers van TOY komen ineens met details over hun nieuwe plaat op de proppen. Vorig jaar bracht de band nog zijn goed ontvangen debuutalbum uit en op 9 december komt opvolger ‘Join The Dots’ namelijk alweer uit. Hij is wederom geproduceerd door Dan Carey en komt uit via het piekfijne label Heavenly Recordings. Als eerste uiting komt het Londense vijftal met de titeltrack van het album. Het nummer Join The Dots windt er geen laffe doekjes om, de luisteraar neemt acht minuten lang weer een heuse, muzikale duik in ’t diepe.

Single
Net zo lekker en verfrissend als vorig jaar eigenlijk, toen we de band tegenkwamen en compleet weggeslagen waren na één keer luisteren. Hieronder luister je naar Join The Dots of luister/bekijk je de nieuwe videoclip die vandaag uit is gekomen. Tof om te zien hoe snel de band zich ontwikkelt, kom maar op met die plaat!

Al een tijdje ben ik verliefd op de band Temples. De sixties, en dan vooral de psychedelisch stroming, zijn op dit moment uitermate hip, in & hot (alleen al door Tame Impala). Een stroming die hopelijk nog wel even aan blijft houden. De jaren zestig dropen er al vanaf bij The Golden Throne, het nummer waarbij ik vanaf het intro al helemaal om was. Vandaag werd bekend dat Shelter Song de officiële debuutsingle gaat worden van de band. Op 12 november wordt deze uitgebracht op Heavenly Recordings (die ook fijne bands als TOY, The Soft Pack & Stealing Sheep) uitbrengt. Aankomende tijd gaat de band als support met Mystery Jets op tournee, maar ze komen daarvoor nog langs in Nederland om een show te spelen op London Calling op 2 november. Don’t you miss it!



De Londense band Toy wordt al een aantal maanden gevolgd bij The Daily Indie. Met name omdat we binnen één minuut al compleet verliefd waren op dit (erg seventies’ uitziende) vijftal. Zo onder de indruk van een band was ik al in geen tijden geweest. De debuutsingle sleept je dan ook direct mee in een duistere wildwaterbaan, vol met golven van sterke melodieën, die op en over elkaar klappen en harmoniserend samenkomen in een kleurrijke oase vol geluid. De ongelooflijk diepe, gelaagde sound is een voortstuwende motor die constant in beweging blijft. Het stuwt, dringt, perst en propt totdat er naar meer dan zeven minuten wordt afgeslagen door de drummer. Een nummer waar je jezelf heerlijk in kan verliezen.





Onlangs kwam de band uit met een nieuwe single: ‘Motoring’. Geheel in de lijn van The Horrors en S.C.U.M. en net zo pakkend en vol energie. De uitgestrekte sound van de gitaren en de repeterende partijen van de drummer maken het nummer hypnotiserend. Nu is het eigenlijk alleen nog maar wachten op die debuutplaat, die in september uit zal komen.







Toy vind je samen met nog 71 andere bands in de Spotify Playlist van mei van The Daily Indie.