Vanaf 22 januari is Rotterdam bijna twee weken lang compleet in de ban van films, want dan barst het International Film Festival Rotterdam weer los. Natuurlijk smullen voor iedereen die ook maar een beetje cinefiel is, maar ook voor de muziekliefhebber valt er genoeg te halen. In het gigantische arsenaal films dat de organisatie voor Rotterdam in petto heeft, zit ook een reeks aan verrassende en interessante muziekdocumentaires. The Daily Indie mocht alvast een kijkje in de line-up nemen en wij visten de vijf meest intrigerende titels er voor je uit.
Niet alleen geven we je in dit artikel de beste muziektips voor IFFR, voor de derde keer op rij presenteren we tijdens Club IFFR een avond in de Rotterdamse Schouwburg. Op zondag 26 januari organiseren we een avond met Someone (lees hier een interview), de band/kunstproject van Tessa Rose Jackson. Deze filmische muziek is de ideale afsluiter van een dag lang films kijken. Inclusief het The Daily Indie DJ Team dat je daarna de nacht in zal draaien.
Rebel Dread (William E. Badgley, 2020 Verenigd Koninkrijk)
Energiek portret van muzikant, regisseur en radio-DJ Don Letts, die een Jamaicaanse stempel op de Britse punkscene in de jaren zeventig drukte en vooral faam maakte door de videos die hij voor The Clash schoot. Regisseur William E. Badgley laat de man om wie het draait uitgebreid aan het woord, wat al snel een meesterlijke zet blijkt, want de 64-jarige Letts vertelt vol vaart en humor over zijn escapades in de seventies als of het nog maar een paar dagen geleden is. Maar er is ook ruimte voor veel gastbijdrages van vrienden en collega’s uit die tijd, die samen met de knallende soundtrack (met een onvermijdelijke glansrol voor The Clash), een heerlijk tijdsbeeld neerzetten. Bij tijd en wijlen voelt het alsof je zelf in de Roxy staat.
Te zien:
26 januari – 20:00 in Rotterdamse Schouwburg Kleine Zaal (gratis toegang)
27 januari – 22:00 in LantarenVenster 4
1 februari 22:30 in LantarenVenster 4
The Rise of the Synths (Iván Castell, 2019, VS/Spanje)
Fijne documentaire over het vooral op het internet florerende genre synthwave, dat vooral beïnvloed is door videogame en filmsoundtracks uit de jaren tachtig. Regisseur Iván Castell springt lustig de halve wereld over en laat een groot deel van invloedrijkste spelers uit de scene uitgebreid aan het woord. Veel synthwave-artiesten verschuilen zich online achter een andere identiteit of een masker, dus voor fans biedt de film ook een uitstekende kans om sommige sterren in the flesh te bewonderen. Al blijven sommigen, zoals de leden van synthwave-metalband Carpenter Brut en muzikant GosT, ook voor de camera in de schaduwen. Een stevige soundtrack verzorgd door Bandcampheld Robin Ogden (OGRE) en een voice-over van horrormaestro annex synthesizer-icoon John Carpenter (die vrijwel altijd de iconische scores voor zijn dito iconische films componeerde) lijmt het geheel fijn aan elkaar.
Te zien:
27 januari – 11:45 in LantarenVenster 6
29 januari – 19:30 in Pathé Schouwburgplein 2
31 januari – 22:00 in Cinerama 5
Shut Up, Sona! (Deepti Gupta, 2019, India)
Indringende kijk in het leven van de Indiase zangeres Sona Mohapatra, die in India vanuit alle kanten onder vuur ligt. Zo wordt ze door een religieus genootschap aangeklaagd voor godslastering doordat haar interpretatie van een achthonderd jaar oud gedicht te westers en vulgair zou zijn. Ook zet ze zich in om meer vrouwelijke artiesten op de Indiase podia te krijgen, terwijl ze zelf van een machtige concertorganisatie een optreedverbod heeft gekregen nadat ze die in een open brief van seksisme beschuldigde.
En dan is ze ook nog het gezicht van de Indiase #MeToo-beweging en ontvangt ze dagelijks bedreigingen van trolls op Twitter. Filmmaker Deepti Gupta volgde Mohapatra drie jaar lang en kreeg ruim toegang tot haar (privé)leven. Zo zijn we getuige van de gesprekken die Mohapatra aan de keukentafel met haar echtgenoot voert, ongemakkelijke persmomenten, uitgebreide passessies in kleedkamers en af en toe een zeldzaam moment van rust in de wervelwind die om haar heen ontstaan is. Een aangrijpend portret.
Te zien:
29 januari – 20:00 in Rotterdamse Schouwburg Kleine Zaal (gratis toegang)
30 januari – 11:45 in LantarenVenster 5
The Heart Is A Drum (Jacob Frössén, Zweden, 2019)
Om het in 2002 overleden Neu!-boegbeeld Klaus Dinger te portretten ging regisseur Jacob Frössén onorthodox te werk. Hij maakte geen standaard talking heads-documentaire, maar schetst een beeld van Dinger zijn leven door middel van een geluidsopname uit 1971, een opgenomen telefoongesprek uit 1998 en interviews met beroemde drummers. De focus ligt daarbij vooral op een formatieve relatie voor Dinger, waarbij zijn partner hem verliet en naar Noorwegen verhuisde. “My honey went to Norway”, zegt Dinger dan ook hoorbaar aangedaan in een van die interviews. Frössen onderzoekt hoe deze gebeurtenis zijn verdere carrière heeft beïnvloed. Een must voor iedere krautrock-fan.
Te zien:
29 januari 21:00 WORM
On A Le Temps Pour Nous/Time Is On Our Side (Katy Léna Ndiaye, 2019 Burkina Faso/België/Senegal)
Regisseuse Katy Léna Ndiaye maakte dit portret van de rumoerige tijden die haar thuisland momenteel ondergaat. Naar eigen zeggen om de inwoners van Burkina Faso te ‘mobiliseren om hun democratische idealen te realiseren.’ Na een langdurige periode van dictatuur kent het land sinds 2017 voor het eerst in 27 jaar weer een democratisch gekozen president. Ndiaye’s film draait om de vraag of een democratie nog wel kan functioneren als die al eens onderuit werd gehaald.
Hoofdrolspeler is activist en rapper Serge Bambara, alias, Smockey, die via zijn maatschappelijk bewuste en kritische teksten een zelfde ideaal als de regisseuse nastreeft. De documentaire blinkt vooral uit door de uitstekende vastgelegde en zeer opzwepende stukken concertregistratie die voorbijkomen, die een interessante kijk in de hiphopscene van een op zijn zacht gezegd op dat vlak nogal onderbelicht land.
Te zien:
30 januari 21:00 WORM
Check voor meer informatie over deze en alle andere (muziek)films op het programma de IFFR-site. De kaartverkoop begint vrijdag 17 januari 20:00.
