The Daily Indie Presents Ten Fé & Coolboxer Zaterdag 18 mei
Deze maand hebben we nog een mooie show toegevoegd aan ons The Daily Indie Presents-programma: Ten Fé. Op 18 mei presenteren wij namelijk de alternatieve indiepop-band in EKKO en die komt niet alleen, in het voorprogramma krijg je er zomaar Coolboxer bij. Tijdens de afgelopen Popronde speelde die band meer dan twintig shows, maar als je de jongens daar niet gezien hebt, krijg je nu een herkansing. En je weet hoe het hoort: daar moet je wel bij zijn.
Lid van The Daily Indie? Dan kun je met vrijkaartjes naar de show van deze Londense indiepoppers van Ten Fé.
Op basis van wat we horen, gokken we op een band afkomstig van de westkust van Amerika. Dromerig, zweverig en gelaagd. Niets dat ook maar wijst op een band uit Londen en toch is dat waar de band eigenlijk vandaan komt. De bekende druilerigheid van de metropool is ver te zoeken bij een band waarvan de bandnaam zich vrij vertaalt als ‘houd de goede moed’.
Dit jaar verscheen de tweede plaat van Ten Fé, getiteld Future Perfect, Present Tense. Iemand had duidelijk goed opgelet tijdens de les grammatica. Wij laten ons echter liever meevoeren op de ritmische gitaarpartijen en de prachtige harmonieën. De nummers vormen stuk voor stuk perfecte soundtracks voor de lente die de laatste tijd wat op zich laat wachten. Maar op de tonen van deze indiepop-band moet het ongetwijfeld goed gaan komen.
Intelligente indie De band bevindt zich in hetzelfde straatje als Phoenix en The War On Drugs en hoewel een grote doorbraak nog op zich laat wachten, scoorden Ten Fé met Elodie en Another Way al bescheiden indie-hitjes. Al is meer dan elf miljoen streams op Spotify misschien ook weer niet heel bescheiden te noemen. Ook The Guardian tipte de band onlangs nog als One To Watch omwille van de ‘intelligente indie’. In EKKO kan je het zelf meemaken! Geniet van Ten Fé, de liefdesbaby van gitaarminded indie en dromerige synthpop.
Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba Woensdag 6 februari In samenwerking met EKKO
Vorig jaar is EKKO gestart met Cosmosis, een nieuwe concertreeks waar onder meer BaBa Zula, Guy One en Togo All Stars op het podium stonden. Deze serie concerten voor niet-westerse muziek wordt dit jaar doorgetrokken met Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba, die deze editie in TivoliVredenburg spelen.
En wij hebben dus een aantal blinkende kaartjes liggen voor deze schitterende avond op 6 februari. Een avond die je volgens Cosmosis (en ons ook) niet zozeer moet zien als eentje vol ‘wereldmuziek’, maar met urgente toekomstmuziek uit verre landen. Wat eveneens een prachtige omschrijving is van de muziek van Bassekou Kouyaté, de absolute keizer van de ngoni, het houten en met dierenhuid overtrokken instrument dat wordt gezien als de ‘grootvader’ van de banjo.
Kouyaté staat ondertussen bijna gelijk aan de ngoni, de muzikant die het instrument op de kaart heeft gezet en onder meer ‘de meest opwindende Malinese muzikant van het afgelopen decennium’ werd genoemd door de Volkskrant. De ngoni-speler is meerdere keren bekroond tot Afrikaans muzikant van het jaar, speelde met bekende muzikanten over de hele wereld en stond onder meer op Lowlands, Roskilde en Glastonbury.
Hij heeft het spelen op de ngoni van niemand minder dan zijn vader geleerd en trekt er inmiddels de hele wereld mee over met zijn eigen band, zo was hij onder meer te zien op Le Guess Who? en nam hij met zijn band deze onderstaande sessie op bij KEXP in Seattle.
De Jimi Hendrix van de afro-rock Volgens NRC is Kouyaté met zijn band ‘de beste afro-rock die er op dit moment te horen is’ en OOR wist te melden dat ‘Kouyaté de Jimi Hendrix van de afro-rock-is-met-luit’. Steek die maar in je zak! Een liveshow van de band is er dan ook eentje die je bij zal blijven, want het is onvoorstelbaar wat voor geluiden Kouyaté en zijn band Ngoni Ba allemaal uit dat kleine instrument weten te halen. Een band die overigens bestaat uit familieden en zijn vrouw Amy Sacko die de bezwerende zanglijnen voor haar rekening neemt.
Mocht je nog iets meer willen horen van Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba, luister op Spotify nog eens naar zijn album Ba Power en Jama Ko om in de stemming te komen.
Meer over Cosmosis Wij worden er erg blij van om te zien dat veel Nederlandse festivals steeds meer niet-westerse bands boeken en dat het duidelijk te merken is dat het aanslaat bij het publiek. Toch is er verder nog niet veel ‘podiumtijd’ voor acts in de poppodia die niet specifiek zijn opgericht voor ‘wereldmuziek’. Daarom dacht programmeur Jacob Hagelaars (onder meer Le Guess Who?) het Cosmosis-concept, om die artiesten vaker naar Nederland te halen en een plek te geven in andere zalen dan waar je ze traditioneel zou verwachten.
In een interview met 3voor12/Utrecht vertelt Hagelaars onder meer: “Het is uiteindelijk mijn droom dat Cosmosis een soort keurmerk wordt binnen Utrecht voor niet-westerse muziek. Juist nu RASA (podium voor wereldmuziek, red.) weg is, moet er in Utrecht op een nieuwe, creatieve manier met deze muziek om worden gesprongen. Dat kan ervoor zorgen dat het een ander, nieuw publiek bereikt.”
Kaarten winnen? Met zijn band Ngoni Ba komt hij naar Utrecht toe op 6 februari en wij hebben kaarten liggen voor deze virtuoos. Als je naar zijn show in Cloud Nine wilt gaan, moet je ons vóór 5 februari mailen via ricardo@thedailyindie.nl en laten weten waarom je het leuk lijkt om te gaan!
The Daily Indie Presents Moaning & Cut Worms Donderdag 30 augustus
We ronden de zomer dit jaar wel erg mooi af op 30 augustus, wanneer we de show van Cut Worms en Moaning presenteren in EKKO. En van dat vooruitzicht worden we zo blij dat we besloten om Moaning-frontman Sean Solomon te bellen om te horen waar de band allemaal mee bezig is en uiteraard over de komende tour.
De ochtend is in Los Angeles net langzaam zijn kleuren over het land aan het schilderen, terwijl we Solomon aan de lijn krijgen. Sinds een paar jaar vormt hij met zijn twee vrienden Pascal Stevenson en Andrew MacKelvie de postpunkende band Moaning. Wij krijgen dit trio op de radar in december van het vorige jaar, met de release van de single Don’t Go. Daarbij werd ook meteen duidelijk dat de band bij Sub Pop had getekend en stond het al in de sterren geschreven dat deze band het weleens goed zou kunnen doen. Ondertussen volgden de singles Artificial en werd met Tired de laatste zet gegeven voordat het zelfgetitelde debuutalbum in maart dit jaar verscheen.
Nu zijn we weer een paar maanden verder en heeft de band inmiddels al op London Calling gespeeld en speelden de drie een paar weken later nog op Best Kept Secret. Nu komt Moaning terug voor een nieuw rondje Europa en komt de band de genadeslag toebrengen met zijn ijskoude sound. We vragen Solomon wat er de laatste tijd zo allemaal door zijn hoofd speelt. “Nou, ik moet over een paar dagen voor de eerste keer een verstandskies laten trekken, dat houdt mij op dit moment wel bezig, ja.”
Spelen/balanceren
Sinds we over de eerste single in december schreven tot en met nu, is er wel het een en ander gebeurd voor de band. Hoe kijkt Solomon terug op deze periode? “In onze dagelijks levens is er niet zoveel veranderd, behalve dat we nu ontzettend veel touren. Sinds maart hebben we zo’n 65 shows gespeeld, dat is best veel”, zegt hij. “Daarbij kwamen er wel dingen omhoog waar je niet zo snel bij stilstaat van tevoren, het is toch best zwaar om zoveel weg te zijn. Zo is het lastig om goede relaties met mensen thuis te onderhouden als je lang weg bent, maar ook om goed voor jezelf te zorgen als je zoveel reist.”
En zo heeft de band nog wel meer (goede) ervaringen opgedaan dit jaar. “Er waren veel goede momenten tijdens de laatste tour. Zo heb ik geleerd mijn gitaar op mijn hoofd te balanceren, dat was tof”, lacht hij. “Nee, maar we hebben wel een paar grote shows kunnen doen en veel bands gezien en ontmoet die we tof vonden. Zo stonden we tijdens één festival in Frankrijk geboekt tussen Beck en The Jesus Mary Chain geprogrammeerd, dat zijn mooie dingen.”
Sub Pop/stress Een grote hulp in het verspreiden van de bandnaam is zonder meer Sub Pop geweest, het legendarische label met een roster om U tegen te zeggen en Moaning tekende voor zijn debuutalbum. “Dat scheelt echt een hoop, ze financieren onze video’s, zorgen voor aandacht in de pers, doen al het fancy labelwerk en ze zijn erg aardig tegen ons. Het is zeker een grote reden dat mensen nu van onze band hebben gehoord. Daarvoor luisterde er niemand naar ons”, zegt de zanger. “Het is erg fijn om zo’n team achter je te hebben staan. Verder doen we nog best veel zelf, we hebben geen manager. Maar het is ook goed om zelf dingen blijven te doen.”
Sean, Pascal en Andrew kennen elkaar al jaren en weten ondertussen wat ze aan elkaar hebben. Toch is deze intensieve periode van touren en het uitbrengen van een album de groepsdynamiek nauwelijks veranderd volgens Solomon. “Uiteraard leer je een hoop van elkaar als je de hele dag in een bandbus opgepropt zit, maar we zijn al meer dan tien jaar vrienden en spelen al zo’n vijf jaar als band, dus dat zit wel goed. Het is alleen wel meer ‘werk’ geworden en het is allemaal een stuk stressvoller omdat het nu serieuzer is. Het is allemaal behoorlijk snel gegaan, dus we moeten nog een hoop verwerken wat er het afgelopen jaar allemaal op ons af is gekomen. Alleen daar is nog nauwelijks tijd voor geweest.”
Debuutalbum/nieuw materiaal/cults Het ging inderdaad hard vanaf het moment dat het album aan werd gekondigd en de eerste singles werden gelanceerd. Terugblikkend op het album: waar is Solomon eigenlijk het meest blij mee? “Met meerdere dingen wel. Ik ben erg blij met hoe het opgenomen is, de liedjes klinken op hun allerbest, we hebben er alles uit weten te halen voor mijn gevoel.” Dat lukte onder meer door de hulp van producer Alex Newport, die eerder met bands als At The Drive-in, Death Cab For Cutie, Bloc Party en Pissed Jeans werkte. Solomon: “Ja, hij heeft ons zeker geholpen om meer uit onze sound te halen. Voor een nieuwe plaat willen we ook zeker weer met hem de studio in duiken, ik vind het erg fijn om met hem te werken. Hij begrijpt onze referenties en wat we willen doen. En hij koopt altijd biertjes voor ons terwijl hij zelf niet eens drinkt.”
Er wordt dus alweer rustig geschreven aan nieuw materiaal, al is de beschikbare tijd om te schrijven hem niet altijd gegund. “Zodra ik thuiskwam van tour ben ik weer wat dingen gaan schrijven. Dat mis ik weleens tijdens het touren: de mogelijkheid om eventjes met je gitaar een liedje te schrijven. Maar dat komt wel weer, op het moment hebben we aardig wat demo’s liggen, alleen daar zijn we nog veel te kritisch over op het moment. Voor het nieuwe werk ben ik minder geïnteresseerd in het denken in genres of wat dan ook, maar wil ik puur de focus leggen op een goed liedje en vanuit daar werken. Met die manier van werken zal het nieuwe album diverser worden denk ik.”
Er is tijdens de tour in ieder geval genoeg tijd om over nieuw werk na te denken. Zo zijn er nogal wat uurtjes te doden, waarmee houdt Solomon zich zoal bezig de komende weken? “Ik lees aardig veel op tour en sinds kort heb ik een nieuwe iPad waarop ik boeken lees. Dat is wel een fijn ding, als ik daarop lees word ik minder misselijk dan als ik een papieren boek lees”, vertelt hij. “Op het moment lees ik Ain’t I A Woman van Bell Hooks over zwarte vrouwen, racisme, seksisme en feminisme en lees ik op het moment aardig wat boeken over kritische theorieën. Eentje daarvan is Capitalist Realism: Is there no alternative van Mark Fisher. Over de periode na de val van de Sovjet-Unie en het feit dat we eigenlijk geen alternatief kunnen bedenken voor ons huidige kapitalistische systeem. De schrijver van dit boek heeft trouwens vorig jaar zelfmoord gepleegd, nogal een verdrietig verhaal”, vertelt Solomon. “Verder luister ik graag naar podcasts over cults, eentje die ik graag luister is Heaven’s Gate.”
Heden/toekomst
Dan nog even vooruitkijkend naar de komende shows van Moaning. Want ondanks dat het allemaal zo hard is gegaan, zijn er toch bepaalde dingen die Solomon al geleerd heeft dit jaar? “Dat er altijd wel bier en eten is, maar dat je het niet altijd hoeft te nemen. De volgende dag is het er ook nog wel”, grinnikt hij. “Tijdens het touren leren we elke dag, het zit in kleine dingetjes als het geluid of communicatie. Ik heb echt het idee dat we als band elke dag beter worden tijdens een tour.”
Vanuit reflectie kijken we de toekomst in: welke weg zou Solomon graag willen bewandelen met de band? “Ik heb vooral erg veel zin om een volgend album op te gaan nemen en iets unieks te maken, te blijven touren en videoclips op te nemen”, vertelt Solomon. “En het lijkt alsof alles alleen maar beter en makkelijker gaat, we hebben de eerste grote stappen als band gezet en nu kunnen we verder. We bevinden ons op een plek waar we wat comfortabeler kunnen touren, coole shows kunnen spelen en dat we ook nog mensen bereiken met wat we doen. Vanuit hier wil ik graag naar een punt toe waar alles zo goed mogelijk is, van ons livegeluid tot de lichtshow en elk ander detail. Het is een proces van paying our dues tot een zekere hoogte en we moeten onszelf telkens iets verder omhoog werken.”
Zaterdag 22 juli stond TWIN PEAKS @ EKKO al sinds afgelopen winter in onze agenda in dikke chocoladeletters. Onze favoriete badasses uit Chicago waren namelijk in Nederland en lieten een prettige trail of destruction door ons land achter.
Na ons interview met de heren stond The Daily Indie uiteraard popelend vooraan, onder meer in de vorm van fotografe Sabrine Baakman. Zij maakte een mooie serie van de avond, die werd gesupport door de Nederlandse vrienden van Jellephant & The Phantoms. Nog even nagenieten? Scroll vooral door.
Jellephant & The Phantoms
Twin Peaks
Tussen al het gitaar- en synthgeweld, vinden wij het op ons kantoor ook weleens fijn om even gas terug te nemen en ons rustig mee te laten voeren op de strelende tokkels van akoestische gitaren. Uitgerekend op zo’n moment kwam er een mailtje van Floris Schrama AKA Het Gloren binnengevlogen: of wij zijn beeldschone liedje en video in première wilden laten gaan. Volgt De Tijd, waarin hij een groentekastje een jaar lang heeft gefilmd en de beelden verwerkt heeft tot een video.
Het Gloren is een project van de Delftse singer-songwriter Floris Schrama, die eind mei zijn album Overvloed uitbrengt in EKKO. Na zijn debuutalbum Glorie123 is hij een nieuwe ontdekkingstocht gestart, eentje naar het ‘meer-meer-meer-gevoel’ van de mensheid. The Daily Indie is nieuwsgierig naar zijn album, de clip en zijn releasefeestje in EKKO op 28 mei en besloot Schrama een aantal vragen te stellen.
Eerst een wat meer over die videoclip, hoe heb je deze gemaakt? “Het is de registratie van een webcam op een groentekasje op het land van mijn vader waar ik mij heb teruggetrokken om nieuwe nummers te schrijven en visueel te schetsen. Een jaar lang heb ik iedere dag één of meerdere print-screens gemaakt van de webcam, die live te volgen was op www.hetgloren.nl. Kort gezegd wilde ik in het kasje mijn eigen snelheid van leven afzetten tegen die van Moeder Natuur.”
En die plaat: met wie heb je die allemaal gemaakt.
“Overvloed is opgenomen met de Utrechtse band Servië, waarin onder meer Tom Gerritsen van T.S. Elliot Appreciation Society speelt. Het is een rauwe, eerlijke en ongepolijste plaat geworden, opgenomen bij New Ground Studio in Utrecht. Met bijdragen van Paul Hoek en Wouter Kors van We vs Death. Op dit album onderzoekt Het Gloren onze onstilbare drang naar meer. De honger en het vreten. Het lijkt ingebakken in de mensheid. Het Gloren bezingt met veel liefde het heerlijke lichaam van Moeder Aarde. Over zaad en bloemen. Over een volmaakte eenvoud. Over een volmaakte schoonheid. Een ode aan de twijfel. Leve het leven en leve de dood!”
Over het releasefeestje: wat kunnen we daar allemaal verwachten? “Zondag 28 mei is dus het releasefestival in EKKO, dan zal het nieuwe album officieel uitgebracht worden. Naast Het Gloren, en de Serviërs, zullen hier nog meerdere bands en performers gaan optreden, verspreid over twee podia. Allemaal geselecteerd op hun eigenzinnigheid en relativering. De eerste namen zijn: Paul Hoek, Saint Helena Dove, The Avonden en Bernke Klein Zandvoort.”
De nieuwe plaat van traumahelikopter is vandaag uitgekomen en daarmee zijn de drie Groningse musketiers weer weg van weggeweest, naar eigen zeggen ‘ready as we’ll ever be.’ Wij geven ze geen ongelijk. Competition Stripe is gevarieerder en gecompliceerder dan haar voorganger maar nog onmiskenbaar traumahelikopter.
Live beluisteren zonder een cent uit te hoeven geven? Dat kan! De band speelt op 27 oktober in EKKO, Utrecht. Wij geven 2×2 kaarten weg voor deze show! Mail naar june@thedailyindie.nl waarom jij hier graag bij wil zijn.
Het negende album van Woods, City Sun Eater In The River Of Light, kwam afgelopen jaar uit. Een nieuwe band is het dus niet meer, maar de sound die op elk album verschilt van de vorige laat dit soms wel zo voelen. Woods heeft een weg afgelegd langs psychedelische riffs, americana, 60’s folkpop en de laatste plaat laat flarden van Ethiopische jazz horen. NRC noemde de band dan ook een ‘undergroundlegende in het freakfolk-genre.’
Dit indrukwekkende staaltje muzikaal geweld laat Woods op 26 juni horen in EKKO! Wil je erbij zijn? Mail dan snel naar mabel@thedailyindie! En wie weet win jij tickets.
IJsland vormt al lange tijd het podium voor veel mystieke, muzikale pracht. Denk aan Sigur Rós en Vök, waarbij die laatste ons tijdens London Calling in maart nog omver blies. Maar IJsland is ook de thuisbasis van Samaris.
Dit trio maakt sinds 2011 atmosferische muziek met gelaagde en elektronische beats, met als kers op de taart de betoverende stem van zangeres Jófrídur Ákadóttir. Hun ‘outworldly’, bijna buitenaardse muziek, is beïnvloed door hun teksten, die de band uit 19e eeuwse IJslandse gedichten heeft gehaald. Vijf dagen terug verscheen hun album Black Lights, en daar hoort een tour bij. Morgen staat Samaris in EKKO met Jo Marches in het voorprogramma.
Het gaat hard met Christopher Duncan, AKA C. Duncan. De schotse componist en muzikant is al vanaf zijn geboorte doordrenkt met muziek dankzij zijn klassiek geschoolde ouders. Hij begon al vroeg met piano en viool waarna hij in zijn tienerjaren ook de gitaar, basgitaar en drums oppakte. Zijn toelating tot het befaamde Schotse Conservatorium kwam dan ook voor niemand als een verrassing.
In zijn muziek mengt C. Duncan deze klassieke invloeden met meer moderne sounds, met een geluid dat vergelijkbaar is met Grizzly Bear, Fleet Foxes en Sufjan Stevens als gevolg. Nadat zijn album Architect werd genomineerd voor de Mercury Music Prize begon het balletje keihard te rollen.
C. Duncan staat op 19 april in TivoliVredenburg, gehost door EKKO. Wij mogen 2×2 kaarten weggeven voor deze show! Mail waarom je hier graag heen wil naar mabel@thedailyindie.nl voor 18 april.
Voor The Daily Indie Magazine Issue 22 hebben wij C. Duncan gesproken. Benieuwd? Bestel ‘m hier!
Onlangs presenteerden we op dit medium al de nieuwe videoclip van Bart van Dalen, a.k.a. Postcards From Mars. Toen meldden we je al dat de nieuwe plaat, GROWTH genaamd, op donderdag 7 april wordt gepresenteerd in bij onze Utrechtse vrienden van EKKO.
Met GROWTH zet Van Dalen zijn, uhm, groei voort in de richting de nieuwe indiefolk-troubadour der Lage Landen. Incluis ingetogen en wijdse, uitstekend gepende liedjes in de stijl van Patrick Watson en Jose Gonzalez. Met andere woorden, die plaat wil je horen.Goed nieuws! Wij mogen 2 kaarten weggeven voor de albumrelease-show van Postcards From Mars in EKKO, op 7 april. Mail voor 4 april naar mabel@thedailyindie.nl waarom jij daar graag bij wil zijn!
De door de Randstad verstrooide band van Adam & The Relevants maakt al een aantal jaartjes aanstekelijke gitaarpop met een fijne nineties-twist. Naar eigen zeggen opgediend met een ‘ontembare energie’. Wil je dat weleens meemaken of ben je nieuwsgierig naar de nieuwe songs van de band, dan hebben we goed nieuws voor je.
Op 12 maart komt het zelfgetitelde debuutalbum van de band eindelijk uit, tijdens een releaseshow in EKKO! Wij hebben hier 2×2 kaarten liggen, die zomaar eens voor jou kunnen zijn. Mail snel naar mabel@thedailyindie.nl waarom jij hier graag bij wil zijn. Mochten Adam en zijn Relevantjes nog niet genoeg reden zijn, Blupaint treedt die avond ook nog eens op. Bij zijn, dus!
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.Check!
