DDW Music Festival
20 tot en met 28 oktober
Tussen al de designers die zich bezighouden met het vormgeven van zaken als games, interieurs, kunst en mode op de Dutch Design Week, is er ook een steeds groter wordende groep muzikanten te vinden op het festival. Zo groot zelfs dat het een eigen naam heeft gekregen: DDW Music Festival. Om je te helpen kiezen welke van die muzikanten jij gaat zien tussen 20 en 28 oktober, hebben wij vijf packages geselecteerd die volgens ons écht niet te missen zijn.
Tekst Ricardo Jupijn & Midas Maas
Naast al deze avonden spelen dit onder meer Khruangbin, Whispering Sons, Flying Horseman, Black Acid, Palace Winter, Garrett T. Capps, Van Common, SONS, Alligator, Christof van der Ven, A Giant Dog, Hater, Mourn, The Tubs, Gengart, Sam Evian, Ploegendienst, Mark Lada’s Golden Arches en er is een avond met Bearcubs en Tin Fingers, waar het The Daily Indie DJ Team bij aanwezig is! Afijn, jezelf onderdompelen in alle namen kun je hier nog even op je gemak doen.
Tussen die data spelen er ruim negentig acts op locaties als Altstadt, Dynamo, Effenaar, maar ook in kunstcentrum TAC of café ’t Rozenknopje. Over die ‘als paaseieren verstopte pareltjes van locaties’ schreven we onlangs al een uitgebreid artikel. En op al die mooie locaties kun je ook nog eens de onderstaande namen gaan checken.
Borokov Borokov + Stippenlift + Karel
Dinsdag 23 oktober in Dynamo
‘Alle gekheid op een stokje op een Eindhovense dinsdagavond’, moesten ze gedacht hebben bij DDW Music Festival. De programmeurs hebben die avond de Dynamo uitgekozen om op zijn kop te gaan zetten. Niet alleen Borokov Borokov wordt Eindhoven binnengehaald, Stippenlift én Karel gaan dit feestje bijzonder smeuïg afromen.
Die eerste act zagen we dit jaar al vaker voorbijkomen, onder meer Grasnapolsky en Valkhof Festival moesten gingen voor de bijl van deze absurdistische synthesizer-goeroes. Met ‘Nedertronische dans- en levensliederen’ heeft BB er dan ook geen enkele moeite mee om in Eindhoven met muzikale acid de Dynamo te veranderen in een waanzinnige geel-rood-blauw-groene kermis. Check hier alvast het album Eerlijk Delen, geen mogelijkheid dat je niet als een blok valt voor de knoppendraaiers.
Iemand bij DDW Music Festival heeft alle puzzelstukjes op zijn plek weten te krijgende 23ste, want onze grote (en tegenwoordig heerlijk geblondeerde) held is die avond van de partij: Stippenlift. Leer ons deze depri-waver kennen, want wij waren er vanaf het eerste moment bij om de videoclips van project-verwekker Hugo van de Poel het levenslicht te laten zien. Beste quote uit die artikelen: ‘Het is nieuw, het is lekker en het is een constante herinnering aan al je onbeantwoorde vragen in het leven. Stippenlift is terug met een hit waar je binnen een kleine vier minuten opnieuw in een innerlijke crisis beland.’ In de tussentijd heeft Hugo met zijn project nog veel meer gedaan, zo bracht hij in juli nog het album Gender, Je Rivier uit en nam hij Chaos In Het Universum uit in samenwerking met Faberyayo. Gelukkig is het ook weer bijna Kerst, kunnen we zijn emo-hit Huilen nog eens een goede spin geven.
De klap op de vuurpijl dan: niemand minder dan de man met de vorstelijke naam en de royale hits. iPhone-keizer Karel, Karel de Grote, Popronde-slayer Karel, Stuiterbal Karel, Klimkoning Karel,. Mocht je hem nog nergens gezien hebben, dan weet je niet alleen wat je mist, maar is het nu ook gewoon klaar. Dinsdag 23 oktober zet je maar in je agenda, dan ga je Karel checken en ondersteboven in de Dynamo op de bar staan. Om je nog wat muzikale referenties van deze nieuwe indiekid on the block te geven: liefhebbers die van Ariel Pink- en John Maus-aangelegenheden houden verliezen hun shit al snel tijdens de show van deze hyperactieve beatmaestro. (RJ)
Ancient Shapes + Fontaines D.C.
Woensdag 24 oktober in Stroomhuis
Dat lees je straks nog wel, maar hoe het ontstaan van DDW Music-act Viagra Boys eigenlijk vrij standaard is: biertje + vrienden = punkband. Ancient Shapes ontstond op een net wat ongebruikelijkere manier. Daniel Romano tunnelde een onbestuurbare drang in zeventien minuten van vuige punk en voilà: Ancient Shapes was geboren. Lekker vlot, zoals dat wel vaker gaat bij Romano. Want wie Romano langer volgt, weet dat hij graag van het ene naar het andere project huppelt. “Zo snel mogelijk”, zegt hij zelf om er geen emotionele band mee op te bouwen en het als een kritische luisteraar te kunnen beoordelen. Het soloproject van de Canadees is misschien wel het bekendste: Romano die met een cowboyhoed op en een (akoestische) gitaar lekkere americana speelt . Daarnaast is Ancient Shapes niet zijn eerste band: hij heeft tot 2010 punkband Attack in Black aangevoerd. Bovendien heeft hij een platenlabel met de (toepasselijke) naam You’ve Changed Records.
Inmiddels bestaat Ancient Shapes twee jaar, maar, zoals je met Romano als frontman mag verwachten, is hij druk geweest. Naast de eerste EP (de zeventien fameuze minuten) die als extraatje bij Romano’s laatste soloplaat zat, heeft de band al twee elpees uitgebracht. Volgens de zanger kon hij het gewoon niet helpen om weer met een punkproject te komen, zo vertelde hij deze week nog aan een NRC-verslaggever voor zijn concert in Vera: “Ik ben nou eenmaal een punkrocker, in alles wat ik doe. Zelfs mijn countryplaten zijn punk in hun naakte essentie. Mijn opnames maak ik grotendeels in mijn eentje, thuis op een viersporenrecorder. Ik ben zo productief dat ik mezelf altijd drie stappen vooruit ben. Nu kom ik naar Nederland om de nieuwe van Ancient Shapes te promoten. Maar in mijn hoofd zit ik alweer bij het volgende Daniel Romano-album Finally Free dat in november verschijnt.” Dat zegt alles over ‘m. ‘Onvergetelijk’, was dan ook de de conclusie van de verslaggever.
Romano geeft zijn muziek nog de deftige titel ‘poetry punk‘, de band Fontaines D.C. heeft misschien wel een vergelijkbare aanpak: hij pakt waarnemingen vanuit ‘het oogpunt van de gewone mens’ en ‘misschien een stress die komt vanuit je omgeving en de overlading van media en social media’, aldus gitarist Carlos O’Conell aan DIY Mag en verwerkt het in poëzie. Die omgeving is overigens het Ierse Dublin. Met veel geluk (aldus de band) is het Fontaines D.C. gelukt om buiten Ierland te raken. De band tourde samen met wel een van de tofste punkbands van het moment: Shame. De gelijkenissen zijn dan ook onomstotelijk: punk, jong, maatschappijkritisch en zeer brutaal. Dit jaar maakt Fontaines D.C. wederom de oversteek naar Europa en mag DDW Music Festival uiteraard niet overslaan. Een package om niet te missen, dus.
Nausica + Ohslo
Donderdag 25 oktober in De Oude Rechtbank
Nog een mooie avond vol muzikaal talent is die met Nausica en Ohslo op donderdag 25 oktober in De Oude Rechtbank van Eindhoven. Beginnend met de groep die zichzelf heeft vernoemd naar zijn favoriete film en wij vorig jaar nog spraken toen de Duits/Nederlandse band meedeed aan Popronde. Daar wisten de bandleden ons te vertellen dat ze inspiratie halen uit ‘koffie, falafel, Future Islands’ en ons eveneens meedeelde hoe zij de band vonden klinken: “Licht, vrolijk, dansbaar en sexy! Met veel gave vocalen, sixties-drums en tape-delays.” Na de heerlijke debuut-EP Yours verscheen eerder dit jaar nog de single Black & White, die ongetwijfeld opbouwt naar die debuutplaat waar de band het vorig jaar al over had en ‘die snel zou verschijnen’. Als je meer werk wilt horen (dat wil je), bel dan even je beste vriend of vriendin op en ga 25 oktober lekker naar Eindhoven. Zo simpel is het soms!
Altijd als we Ohslo ergens op een affiche zien staan, weten we dat het goed zit met de betreffende venue of festival. Deze transcendente ambient-duo is een van onze favoriete acts, zo schreef ondergetekende eerder over de band toen ze hun hypnotiserende krachten loslieten: “Ik weet niet wat het is met ohslo, maar ik schiet een compleet andere dimensie binnen als ik naar de muziek van het duo luister. Het is helend, reinigend en bijzonder goed voor je ademhaling. Laat je daarom op de kleurrijke vleugels van het duo zijn knisperende en hallucinerende wereld binnenvliegen.” (RJ)
Viagra Boys + Jagd
Vrijdag 26 oktober in Stroomhuis
De geboorte van Viagra Boys begint zoals zoveel ideeën ontstaan: frontman Sebastian Murphy trof in zijn geboorteplaats Stockholm twee vrienden: Benjamin Vallé en Henrik Höckert, dronk daar een biertje mee in een donker café en *pats boem*: een overdonderende punkband was geboren. De ‘ietwat flauwe’ naam is er een met meer diepte dan je mogelijk zou denken: een heuse kritiek op hypermasculiniteit. Sebastian Murphy heeft absoluut geen middelen nodig. Naast zijn werk als tattoo-artiest overdag, maakt hij ook het kekke artwork voor de albums (zijn designs check je hier), is hij op het podium een beest. Het is bijna intimiderend hoe hij met zijn rauwe stem, zijn joggingbroek, vol getatoeëerde bovenlijf en zijn gouden ketting over het podium raast. De brutale punkers gebruiken punk zoals het vroeger werd gebruikt: met een middelvinger richting de politiek, zoals ze wel lieten horen op net uitgebrachte en allereerste album Street Worms.
Deze boys zie je samen met de boys en girl van Jagd. Hoe die te werk gaan, is terug te lezen in het stuk dat we schreven toen we een dagje met de band meetourde. En alsof het toeval is, schrijft ook dit Amsterdamse kwartet over de door masculiniteit gedomineerde samenleving, zoals ze ons vertelden over het nummer Civic. De bandleden beklaagden zich er toen al over hoe het feit dat ze een frontvrouw hebben ongewild de bands unique selling point werd. Waar de aandacht naar zou moeten uitgaan, zijn de strakke riffs en verrassende songstructuren schreven we in deze première al. Het is misschien ‘indierock’ volgens de Facebook-pagina van de band, toch klinken deze goedgebekte Amsterdammers bijzonder vlotjes en met tijden zelfs best wel punk.
Honey Harper & Wildwood Kin
Vrijdag 26 oktober in ‘t Rozenknopje
De terugkeer van Honey Harper in Nederland: eindelijk! Ja, wij zijn namelijk wel fan van een potje country en zeker als het zo goed wordt gebracht als door Honey. Zo schreven wij al eerder over de Amerikaanse snarentrekker: ‘Honey Harper wakkert de countryliefde aan, waarvan je niet wist dat het in je zat.’ En zo is het maar net, let maar op. Deze held speelt vrijdag 26 oktober in ’t Rozenknopje, het knusse café waar wij langs zijn geweest tijdens ons Rondje Eindhoven. Tot nu heeft William Fussell – zijn echte naam – alleen nog een EP uitgebracht, maar wel via het ultrahippe Arbutus Records waar ook bands als TOPS en Blue Hawaii muziek uitbrengen. Hij zal vast nog meer liedjes in zijn bagage meenemen naar Europa. Ga dus met al je hoop en verdriet op de vrijdagavond naar Eindhoven, want daar zal Honey zachtjes je hart strelen met zijn licht snikkende stem en een mijmerende steelguitar.
In dezelfde lijn, maar toch wel even iets anders, is Wildwood Kin op het affiche gezet. Als invloeden noemt de band Fleetwood Mac, Simon & Garfunkel en in hedendaagse muziek kun je de band tussen Fleet Foxes en The Civil Wars scharen. Met percussie die klinkt als bliksem in de verte van een adembenemend Amerikaans landschap zonder horizonvervuiling en warme akoestische gitaren waar de twee zussen en hun nicht kabbelend overheen en onderdoor zingen.
