De gasten van Sloopkogel breken de tent af als ze komen spelen en produceren op dit moment muziek met de snelheid van een kogel. Dat is onze interpretatie van de bandnaam althans. Ze hebben binnen een jaar tijd twee EP’s uitgebracht met de toepasselijke titels EP1 en EP2. Een tijdje terug was de band nog te zien met garagerockers van Bartek, waarna het een tijdje wat stilletjes bleef.

Tot vandaag, want vandaag mogen we tot ons eigen genoegen de première van de videoclip voor de nieuwe single Monologue (Don’t Talk) doen. Voor wie zojuist naar het werk gegaan is met de trein, is de video een herkenbaar beeld: je wilt alle vormen van interactie met medereizigers voorkomen en je zet lekker je koptelefoon en zonnebril op. Tussen de speakers van je koptelefoon is het echter een feestje van je wel, met de nieuwe garagerocktrack van Sloopkogel. Sprinter uitgevallen en te laat voor je volgende verplichting. Ach, laat die vertraging maar duren, want met deze nieuwe tune hou je je wel even bezig. Eenmaal aangekomen op de redactie waren wij wel benieuwd naar de achtergrond van de nieuwe track en video en dus trokken we de bandleden even aan de jasjes voor de nodige vragen.

Waar zijn jullie op het moment mee bezig?
“We zijn veel nieuwe nummers aan het schrijven en shows aan het regelen. Het een gaat beter dan het ander.”

Waar gaat de single voor jullie over?
“Niemand uit de band heeft een getergde artiest in zich die een verhaal wil vertellen. Wij willen gewoon lekkere nummers maken en spelen. De tekst voor dit nummer heeft Jens geschreven terwijl hij in de trein zat. Dus daar gaat het ook over. Misschien is het maar beter als mensen hun eigen diepe emoties erop projecteren dan dat wij invullen wat het zou moeten betekenen.”

Hoe kwam de video tot stand?
“De clip is het kindje van Maarten, onze drummer en grafisch ontwerper. Aangezien het nummer gaat over in de trein zitten, moest de clip dan ook maar in de trein gemaakt worden. Maarten en Jens zijn er een dagje op uit getrokken om te filmen. Daarna heeft Maarten met een vriend, Peter Stoop, al die wazige vlekken er in getekend. Wij zijn echt heel tevreden met hoe het geworden is.”

Wat zijn de plannen voor de toekomst?
“Vorig jaar kwam onze eerste EP, EP1, uit en dit jaar kwam de tweede EP, EP2, uit. Volgend jaar komt er sowieso weer een nieuwe EP. We zijn alleen nog een beetje aan het twijfelen over de naam.”

 

In Katwijk aan Zee weten ze wel hoe je een lekker feestje geeft met Koningsdag, blijkt althans uit de line-up van het gratis festival dat JVC De Schuit organiseert op 27 april. Met NOAD, BARTEK, MOOON en Iguana Death Cult raden wij je aan om oordoppen mee te nemen. 

Het festival wordt geopend door een band die een thuiswedstrijd gaat spelen in Katwijk: NOAD. Drie vrienden die zich een aantal jaren terug vonden in een schurende mix van garage, blues en stoner. Denk een beetje The Black Keys, Band Of Skulls, The Kills en je hebt een idee. Uitstekende keuze om het festival om 12:30 uur te laten openen door dit trio, want zij geven het stokje door aan hun garage-stoner-collega’s van BARTEK (hieronder)!

 

De dag zit boekingstechnisch vernuftig in elkaar, want alle bands vloeien muzikaal heel natuurlijk in elkaar over. Want met NOAD als opener, gaan we namelijk door naar BARTEK die garage en stoner naar een volgend niveau heeft gebracht op hun laatste EP en op hun debuutalbum HOLLAND dat 13 april uitkomt via Suburban Records. Toen wij afgelopen Popronde met de band op tour gingen, zagen wij direct dat 2017 het jaar van BARTEK zou gaan worden. Avond na avond stapte de band de bus in om weer een stad of dorp in Nederland te gaan veroveren. De shows van BARTEK hebben een pure coolness over zich heen hangen die zich lastig laat omschrijven, maar waarvan je – als je het hoort – direct begrijpt waar we het over hebben. Tijdens de releasetour van de band staat Katwijk op het programma, dat na de show van deze heren waarschijnlijk Katwijk in Zee heet.

 

MOOON is een piepjong trio, ontstaan in een tuinhuisje in het altijd gezellige Aarle-Rixtel. Twee broertjes en hun neef gingen er simpelweg goede en groovy muziek maken. Gedoe met een boze buurman heeft hen er gelukkig niet van kunnen weerhouden hun sixties-garagerock met psychedelische invloeden tot in de puntjes uit te werken. Het debuutalbum van de band komt later uit via Excelsior, maar er is nu al genoeg om van te smullen. Zo hadden we de band op onze avond tijdens Tweetakt in Utrecht staan, wat beeldresultaten zie je hier.

 

Om ervoor te zorgen dat je aan het einde van de dag echt niet meer kunt lopen, worden de Rotterdamse heren van Iguana Death Cult ingevlogen. Die trekken om 16:30 een laatje vol psychedelische garage open waarmee de ene helft van de zaal driekwartier op de andere helft van de zaal ligt te crowdsurfen. Hun debuutalbum The First Stirrings Of Hideous Insect Life kwam afgelopen februari uit (onze review lees je hier) en veroverde afgelopen weken zaal na zaal in het hele land. Deze jongens gaan dus warm en geolied in de bus naar Katwijk op 27 april.

 

FACEBOOK-EVENT  | WEBSITE JVC DE SCHUIT 

 

 

Honderd pakjes peuken, drie weke levers en duizenden kilometers later nadert de Popronde ook voor BARTEK het einde. Al bijna drie maanden rijdt de band het pijltje op hun navigatiekastje achterna richting bekende en minder bekende plekken in het hele land. Door nachten vol anonieme landschappen, donkere polders en vergezeld door de vertrouwde, eindeloze, gele snelweg-gloed. The Daily Indie besluit een avondje in de bandbus te springen voor een van de 26(!) Popronde-gigs van de band.

Met zwiepende ruitenwissers die de gure herfstregen wegslaan, staat het dieselbusje van BARTEK zachtjes te draaien bij het Shell-station aan de overkant van mijn huis. Naast de shop piept de witte neus om de hoek en klinkt een zachte toeter. De zijdeur schuift open en we stappen in de kleine tourwereld van Bo, David en Wessel. Zakken chips, mini-flesjes Heineken, harde muziek, een dot kachelwarmte en wolkjes rook die langs de beslagen ruiten dwarrelen. Het is 10 november en we gaan deze donderdag een avondje met de Amsterdamse band mee naar Middelburg. Vanaf de voorste bank wordt al binnen vijftien seconden een groen flesje in de lucht gehouden. “Biertje?” Het witte vijfzittertje wurmt zich ondertussen door de drukte rondom Rotterdam, waar de snelweglijntjes op Google Maps oranje tot donkerrood kleuren. Gitarist Wessel rijdt de heenweg, en wil het vooral “lekker rustig aandoen” vandaag, dus zijn we bijtijds vertrokken naar de Zeeuwse hoofdstad. Geen stress, geen gedoe, beetje cruisen, op tijd aankomen, rondje lopen, praatje maken, happie eten. Geen stress, nogmaals.

Playlist van het jaar
Hoe verder we het Zeeuwse land in rijden, hoe leger, droger en duisterder de wegen worden. De bandleden in de donkere bus zijn slechts schimmen, en maken schaduwen die afsteken tegen de huisjes in de verte waar zachte avondlampjes branden. Onderweg vermaakt de band zich uitstekend met een playlistje dat je op zijn zachts gezegd niet voor mogelijk houdt: Henk Wijngaard, Blink-182, André Hazes, Slayer, Harry Merry, FIDLAR, Hoeren Neuken Nooit Meer Werken van New Kids ft Corry Konings, Ome Henk, Paul Elstak, Kayne & Jay-Z, The Stones, plus nieuwe mixen van BARTEK’s debuutplaat, plus die van twee andere bands (Severin Bells en Rodèlle) waar drummer Bo in speelt. Ondertussen vraagt David nog een nummertje van ABBA aan, maar krijgt nul op het rekest. Overigens: de muzikaal-emotionele rollercoaster die deze lijst oplevert, wil de band graag openbaar maken en daarvoor heeft BARTEK 250 volgers nodig op Spotify (klikken!).

 

Saté of pasta
Na onder meer een grondige analyse van het Slayer-nummer Angel Of Death, slingert Wessel de bus door de smalle straatjes van historisch Middelburg. Als we in een straatje komen waar het zou moeten zijn, steekt een nieuwsgierige vrouw haar hoofd al om de gordijnen om te kijken wat die bus hier nou weer aan het doen is. Bo informeert bij de vrouw naar “Kaffee ’t Hof”. Het is aan de overkant. Geen stress. Bij het uitstappen rinkelen de bierflesjes als een rock-‘n-roll -symfonie na in de deur en zien we de bandleden pas voor het eerst in het licht (toch in het goede busje gestapt). Direct springt kroegbaas Hajo naar buiten om de band welkom te heten en een handje te helpen. Busje uitruimen, parkeren en eens proeven wat de tap te bieden heeft. In een knus hoekje van het volle restaurant is de laatste vrije tafel gereserveerd, kunnen we elkaar diep in de ogen kijken en krijgen we ondertussen de keuze tussen varkenssaté of pasta bolognese.

 

Even een tijdlijn, jongens. Want jullie brachten in 2013 al een eerste EP uit, toen was het een tijdje stil en sinds dit jaar lijkt het balletje echt te zijn gaan rollen.
Bo: “We hebben in die periode (na 2013, red.) wel shows gespeeld, maar niet heel veel. We zijn nummers blijven schrijven en in september 2015 de studio ingedoken om alles op te nemen. Eind april van dit jaar hebben we een single gereleaset in Oedipus, in de tussentijd hebben vooral gewerkt aan de mixes van de plaat.”David: “We hebben een tijdje genomen om beter te worden als band. Daarvoor hoef je niet per se te spelen, maar vooral weten wat je aan het doen bent. Qua stijl, dynamiek, alles. Het maken van het album heeft daar heel erg bij geholpen.”Bo: “Die zomer van 2015 was het heel duidelijk wat we precies wilden doen. Tijdens die opnames is de sound ontstaan die we nu hebben. Destijds hebben we dertien nummers opgenomen, waarvan we er nu vier op de EP hebben gezet. De andere nummers komen op de plaat komend voorjaar. Op die manier trekken we ook onze sound en stijl door naar het nieuwe jaar.”

Jullie hebben nu de Popronde gedaan en staan volgend jaar op Noorderslag. Volgt BARTEK de geijkte bandroute van een clubtour, een zomer vol festivals, en aansluitend weer een clubtourtje?
Bo: “Festivals wel. Maar we hebben niet het idee om het standaardrondje af te gaan draaien. We wilden iets uniekers verzinnen, daarom zijn we bezig om eigen avonden te organiseren op toffe en ongebruikelijke locaties, met nog een paar coole bands erbij. Een beetje die Popronde-vibe.”David: “Zaaltjes waarbij we lekker dicht op het publiek zitten, dat is het idee. En daarna willen we wel weer op gaan nemen.”

 

Zo’n Popronde, bevalt dat nou een beetje als je 26 shows speelt?
David: “Het is echt een gebed zonder end, man. Je gaat van tankstation naar tankstation. Dat is precies waar je het voor doet.” Hij lacht. “Nee, het is echt tof. Als groep zijn we daardoor zeker gegroeid en er is meer aandacht rondom de band gekomen.”

Naast het rijden van een klein gaatje in de ozonlaag: wat waren wat jullie betreft qua bands dit jaar de Popronde-hoogtepunten?
Wessel: “Torii vinden we heel goed.”David: “Inderdaad, heel vette band! Beetje apart, maar heel erg lekker.”Bo: “En Orange Maplewood, zonder twijfel.”

 

We kennen ook verhalen van bands die bij een kroeg aankomen, zich even melden bij de bar om te vertellen dat ze zijn gearriveerd voor de Popronde, en vervolgens de barman met een paniekerige blik zien. “Die Popronde… Is dat vandaag?” Afijn, dat werk. Was het bij jullie alleen maar fantastisch, geweldig en genieten?
Bo: “Jaaaaaa.”
David: “Neeeeee.”
Wessel: “Nee, jawel. We hebben geen gekke dingen meegemaakt en werden ook wel op logische plekken geboekt, gelukkig. Je zet ons ook niet in een koffiebar of wat dan ook, daar is het veel te hard voor. Maar we zijn zeker wel goed terecht gekomen.”

Een trend die wij zien, is dat de garage-bands wat minder geboekt worden dan een paar jaar geleden. Een aantal komt niet verder dan vier à vijf van de veertig Popronde-shows. Jullie springen er bij de garage-selectie wel bovenuit. Enig idee hoe dat komt?
Wessel: “We zijn toch ook wel een tikkeltje harder denk ik.”David: “En ik wil ook wel een beetje geloven dat we iets meer poppy zijn. Als je onze nummers akoestisch zou spelen, kunnen het ook singer-songwriterliedjes zijn. We zijn fan van liedjes, we beginnen niet vanuit een sound of wat dan ook.”

 

 

Verder nog wensen voor volgend jaar?
Bo: “We zijn wel aan het kijken naar wat buitenlandse shows, te beginnen in België bijvoorbeeld. Daar gebeuren veel toffe dingen op het moment en daar lopen veel goede bands rond waar we mee willen spelen.”

Spelûh!
Nadat de recorder uit is gezet, wordt er weer achterover gehangen, de biertjes als de bliksem ververst, rent David naar het toilet, wordt er wat uitgebuikt en – geen stress – is het tijd om nog wat peukies te roken en nog wat meer te hangen. Rond half elf kan er opgebouwd worden na de show van The Future’s Dust. Wat volgt is een duidelijk gevalletje ‘oefening-baart-kunst’, met een soundcheck die binnen een paar minuten als een klok klinkt in het langgerekte cafeetje. Tien minuten later gaat de band het podium op voor een stomende set in een drukke tent. Een beschrijving van die show? Het stond volgens de band in de top drie van hun Popronde-shows. Bekijk de foto’s hieronder, luister de Beach EP op Spotify en ga natuurlijk zaterdag naar het Eindfeest van de Popronde in de Amsterdamse Q-Factory om het om 21:30 zelf mee te maken.

 

 

Garage/fuzz-rockband BARTEK knalt met hun nieuwe EP de ruimte in. Snoeiharde herrie, zoals het bedoeld is. Waar FIDLAR de meester is binnen het genre, geeft BARTEK er een eigen draai aan op Beach. Dat doen de heren luid, dik en groots. 

Vooral het nummer Snowman barst van de eigenheid. De Amsterdammers hebben ‘attitude’ en dat laten ze graag horen. Niks mis mee, want het werkt. Nummers Beach en Fever zijn vol, lekker en vooral heel hard. Daar moet je van houden, dat wel.  Dat gezegd hebbende, zijn er een paar puntjes van kritiek. Het gitaargeluid is af en toe iets teveel aanwezig waardoor het veel garage en weinig rock wordt. Dat zorgt er ook voor dat de nummers qua geluid wat op elkaar lijken. Toch belooft deze EP veel goeds voor een daadwerkelijk album. Voor deze heren geldt: wat ze doen, doen ze goed.

Onlangs lieten we je al kennis maken met Beach, van de Amsterdamse garagenoiserockers van BARTEK. De band speelt dit najaar in de Popronde en heeft een behoorlijke reputatie hoog te houden als het aankomt op liveshows. Dat kan niet anders, of de rest van Nederland gaat ook vallen voor BARTEK.

Des te beter dat we vandaag de eer om de live-registratie van de song Nothing in première te laten gaan. De band speelde de song eind februari op bij een gig in de Amsterdamse Sugarfactory. Verantwoordelijke voor de video is Jilles van Kleef, die we dan weer kennen uit het team van onze eigen TDI Video.We willen er vooral niet te veel woorden aan vuil maken. Oordeel zelf, en zorg dat je BARTEK live gaat zien dit najaar, bij een Popronde-show bij jou in de buurt.

 

Beach, dat is de nieuwe single van de Amsterdamse garageband BARTEK. De heerlijke harde sound van deze drie heren doet denken aan bands als Bombay en The Black Box Revelation. Keiharde drums, bas en gitaar, zo simpel kan het zijn.  

In het najaar doen ze mee met het rondreizende festival Popronde. Genoeg mogelijkheden om deze band live maar eens te aanschouwen. De vorige titelloze EP stampt alweer uit 2013. Misschien kunnen we daarom binnenkort hopen op een nieuwe EP van de band. Deze single smaakt zeker naar meer.