Suizende oren bij het optreden van Beach Slang in Rotown (30-01-2017)

Beach Slang overdondert het publiek in het Rotterdame Rotown. De band gooit je tegen de vlakte met een enorme bak energie en geluid. Een avond van rauwe punkherrie en een dikke sound. Het is veelbelovend en hard. Echt hard.

Video Store
De heren van het voorprogramma Video Store openen de show niet al te sterk. De eerste drie nummers zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden en de band lijkt er even in te moeten komen. Halverwege het optreden lijkt het alsof de band wakker wordt en gooien de heren een berg strakke gitaarpartijen, emotie en beleving het publiek in.

Toch is het allemaal wat braaf en er zit niet veel variatie in. Pas op het moment dat zanger/gitarist Steekelenburg in de tekst iets persoonlijker wordt, wordt het optreden beter. Het wordt duidelijk dat hij ieder woord meent. Ook de instrumentale stukken zijn op zichzelf sterk. Video Store is al met al een prima support, die je uit doet kijken naar de hoofdact Beach Slang.

Beach Slang
De band stormt met een brok energie de kleine ruimte binnen! Zanger James Alex schiet gelijk in zijn rol als frontman en ragt als een bezetene op zijn gitaar. “We are Beach Slang and we are here to punch you right in the heart”, zegt Alex na het eerste nummer. En dat doet de band. De mysterieuze gitarist Aurore Ounjian straalt pure rust uit terwijl ze de nodige decibellen de ruimte in stuurt, terwijl drummer Cully Symington zijn stokken kapot slaat. Bassist Ed McNulty heeft zijn eigen feestje aan zijn kant van het podium en de bandleden geven Alex alle ruimte om rond te springen als een wild dier.

 

 

Beach Slang heeft een moeilijk jaar achter de rug, nadat verschillende bandleden zijn opgestapt. Dat leidde een aantal keer tot het schrappen van shows en Alex heeft zelfs een aantal optredens solo opgepakt. Inmiddels is de band terug van weggeweest met een nieuwe formatie en een nieuw album. Het nieuwe album heeft veel weg van het eerdere werk, wat ervoor zorgt dat het lastig is oud en nieuw werk uit elkaar te houden. Het is een beetje veel van hetzelfde, maar dat hoeft in dit geval geen probleem te zijn.

Het optreden is een goede mix van de twee albums. De band heeft een kenmerkend geluid en lijkt daarmee een plekje binnen het punkgenre veroverd te hebben. Het gitaarspel is rauw, maar heeft genoeg kleur om het toegankelijk te houden. Het publiek is mogelijk wat tam vanavond, waar de band zich niets van aantrekt, wat een complimentje waard is.

 

 

Beach Slang sluit af met drie nummers als toegift, waaronder met een erg sterke cover van Where Is My Mind? van Pixies. Alex gaat er ook nog even bij liggen terwijl hij doorspeelt. Beach Slang: ook met deze nieuwe formatie, is weer helemaal klaar voor de toekomst.