Stuart A. Staples schrijft al járen roestbruine liefdesliedjes, maar zo sensueel als op Memories Of Love klonk hij zelden
30 mei 2018
Veel bands maken een goede debuutplaat. Sommige maken een goed vervolg, maar weinig muzikanten blijven na een langere reeks platen boeien. Logisch. Probeer maar eens een goede balans te vinden. Je wil niet dezelfde plaat maken, maar wil voor je fanbase ook niet te radicaal veranderen. Net als Beach House zat het Engelse Tindersticks een beetje vastgeroest in een herkenbare sound. De moederband van Stuart A. Staples maakte in 2016 een verrassende plaat en solo zet de voorman deze transitie voort.
Vrijdag 15 juni komt zijn dertiende (solo)plaat uit, en dat lijkt een bijzondere te worden, afgaande op het vooruitgesnelde Memories Of Love. Op basis van de sentimentele titel verwacht je het zoveelste roestbruine liefdesliedje van Stuart, maar nee, deze fascinerende slowburner laat iets nieuws horen. Memories Of Love is
abstracter en meditatiever dan we ons van Staples herinneren. De eerste helft gaat richting Talk Talk en Slowdive, maar langzaam, als je verwacht dat de track als een
nachtkaars uitgaat, transformeert ‘ie in een ambient hoorspel dat de tijd doet vergeten. Dat zijn al gauw elf minuten. Zijn meest sensuele plaat in lange, lange tijd.
Memories Of Love van Stuart A. Staples verschijnt op het album Arrythmia, dat 15 juni uitkomt.