Steve Gunn: “Als ik niets te doen heb, word ik gewoon een beetje gek”

Steve Gunn
Zondag 5 november

Steve Gunn doet al een tijdje mee in de muziekindustrie. Ooit begonnen als drummer in een punkband, was hij een aantal jaren later dé gitarist van Kurt Vile & The Violators. Maar hij heeft ook al behoorlijk wat platen op zijn eigen naam staan. Al vijftien jaar is hij actief muzikant en heeft hij ongeveer evenveel albums uitgebracht. Ongeveer ja, want hijzelf kan het mij ook niet vertellen: “Ik ben de tel onderweg een beetje kwijtgeraakt.”

Voor de show van Steve Gunn in Sugarfactory hebben we vrijkaarten! Meer info vind je hier.

Het is inmiddels een jaar geleden sinds zijn laatste album Eyes On The Lines uitkwam. Het album werd goed ontvangen: het kreeg een 8.0 van Pitchfork (wat dat ook mag zeggen) en werd meerdere keren zijn ‘beste album tot nu toe’ genoemd. Maar wat is er allemaal gebeurd in dat jaar? We vroegen het hem, lees maar.

TDI: Wat is er allemaal gebeurd in dat jaar na je album?
Gunn: “Ik heb echt hard gewerkt sinds dat album, heel veel opgetreden. Ik merk dat ik opnieuw veel heb geleerd van al het toeren en dat er progressie in zit. Maar het was ook wel heftig, de muziekindustrie blijft tricky. Het was een moeilijk jaar, maar zeker belonend.”

Wat was er bijvoorbeeld zo tricky en moeilijk?
“Hmm, persoonlijke dingen. Het is best pittig om on the road te leven. Het is een rare, alternatieve werkelijkheid van je ‘echte’ leven. Ik geniet er echt van, maar je moet er gewoon mee uitkijken. Gelukkig heb ik genoeg mensen die me helpen. Eerder reisde ik nog weleens alleen door Europa met een tour, maar daar ben ik een beetje vanaf. Dit is veel leuker.”

 

 

En intussen breng je ook nog eens in een behoorlijk tempo albums uit, hoe doe je dat?
“Ik wil graag bezig blijven. Ik ben op dit moment ook bezig met een nieuw album, daar ben ik bijzonder enthousiast over. En ik heb ook weer een instrumentaal album opgenomen dat volgende maand uitkomt, een album vol geïmproviseerde gitaar en drums. Als ik niets te doen heb, word ik gewoon een beetje gek haha.”

Twee nieuwe albums?!
“Ja maar kijk, het is gek: je maakt een album en vervolgens ligt die voor zes maanden op de plank totdat ‘ie uitkomt. Je leeft er een soort van op vooruit. Mensen vragen mij vaker van ‘komt er nu alweer een nieuwe aan?’ en dan denk ik van ‘ja nou ja, ik heb mijn laatste twee jaar geleden afgemaakt.’ Mijn nieuwe album komt ergens volgend jaar uit, dus zo gaat dat een beetje door.”

 

“Ik heb er hard aan gewerkt om de nummers onder de zeven minuten te houden”

 

Nog even over Eyes On The Lines: ik was verbaasd om te zien dat de nummers op je vorige album nooit langer dan zes minuten waren. Ze klinken een stuk uitvoeriger.
“Haha, ja misschien zijn mijn nummers een beetje uitvoerig. Ik heb er hard aan gewerkt om ze onder de zeven minuten te houden. Je moet bij het werken aan een album er toch aan blijven denken dat het op een elpee moet passen. Daarvoor heb ik best moeten inkorten. Die nummers kan ik dan live alsnog uitbouwen.”

Ook merk je dat de gitaar minstens evenveel aandacht krijgt als de vocals. Is dat met opzet?
“Op mijn laatste album zaten veel instrumentale stukken. Ik ben natuurlijk begonnen als een gitarist en ik heb het idee dat mijn gitaarspel ietwat uniek is en dat wil ik graag naar voren laten komen in de nummers. Dus misschien heb ik dat gitaarspel een beetje opgevoerd. Het is wel grappig dat je dit zegt, want ik heb de laatste tijd aardig wat soloconcerten gespeeld en daardoor is mijn perspectief wat veranderd. Ik speelde dan alleen gitaar en zong daarbij. Er is ook wat te zeggen voor die simpliciteit.”

Welke simpliciteit miste je dan?
“Ik begon dus als gitarist en daardoor was het soms bijna alsof ik te hard probeerde. Ik bleef maar komen met van die gecompliceerde riffs en probeerde daar overheen te zingen. In de loop van jaren ben ik meer gaan realiseren dat het minstens even moeilijk is om iets te doen dat simpel is en effectief. Daar ben ik de laatste tijd veel aan gaan werken.”

 

“Ik heb het helemaal niet op categorieën, maar zolang er maar geen americana wordt gezegd, vind ik het oké”

 

Iets anders: de natuur is een terugkerend thema in je muziek en video’s, is dat een specifieke obsessie?
“Voor mij voelt het meer alsof alle stukjes samenkomen wanneer het klaar is. Dan kan ik een stap terug doen, ernaar kijken en realiseren dat ik conceptueel op een bepaald level dacht. Ik was mij er bijvoorbeeld niet bewust van dat de cover klopte met onderwerpen uit de nummers. Maar het komt allemaal voort uit mijzelf.”

Dus het is meer iets dat zich automatisch uit, omdat je schrijft vanuit jezelf?
“Ja, maar eigenlijk vind ik het fijn om mijzelf een beetje los te maken, van een persoonlijkheid zijn die zingt over zichzelf. Dat heb ik echt geprobeerd met mijn nieuwe album. Nummers schrijven over anderen en spreken vanuit hun perspectief. Dat vind ik heel interessant en leuk. Ik had die manier van songwriting nog niet eerder gedaan, dus ik ben het aan het proberen. Maar ondanks dat blijft er in mijn muziek natuurlijk een groot deel van mijzelf.”

Wist je dat als je je naam intypt op Google, je het genre ‘neofolk’ toegewezen krijgt?
“Ik heb het helemaal niet op categorieën, maar zolang er maar geen americana wordt gezegd, vind ik het oké.”

 

 

Waarom?
“Americana is zo’n lege nutteloze term en het representeert niet mijn muziek. Voor mij representeert het een geluid dat bedrogen is. Het is letterlijk ‘canned American’. Je hoeft niet te faken waar je zelf vandaan komt. Het is een act met een bepaalde look en een bepaalde sound. Maar dat is gewoon een kleine persoonlijke irritatie, ik begrijp zoiets niet. “

En wat zie je in het ‘neo-‘ van neofolk? Zie je jouw muziek als hedendaagse vorm van folk?
“Nee, ik voel me geen revivalist. Ik heb een punkrock-achtergrond en ik houd van allerlei soorten muziek. Ik houd van folk en ben beïnvloed en geïnspireerd door oudere folkartiesten. Michael Chapman bijvoorbeeld en Mike Cooper, met wie ik een geïmproviseerd album mocht maken. Maar goed, ik ben maar een songwriter. Mensen kunnen aan mijn muziek vastbinden wat ze willen en het proberen uit te leggen. Ik waardeer de mensen die echt luisteren en zo met hun eigen ideeën komen.”

---

 

WEBSITE SUGARFACTORY | FACEBOOK-EVENT