In première: de nieuwe indie-anthem van CYNBEL heet Hills en wij laten als eerste de videoclip zien

Er zijn tracks waar je meteen een stadion vol mensen voor je ziet als je ze hoort. Het nummer dat wij vandaag aan je mogen presenteren, is er zo eentje: Hills van de Aaltense indierockband CYNBEL. En dat stadion lijkt ook nog eens de stip op de horizon te zijn waar deze band naar streeft.

In het nummer zit een soort melancholiek die door de instrumenten klinkt. Dat woord zou je ook kunnen gebruiken om het gevoel in de tekst te omschrijven waarin het beeld wordt geschetst van ‘een koninkrijk dat ooit groots op een heuvel stond’. Dat gevoel wordt alleen maar versterkt als je de videoclip ziet, waarin we de band in een bijna euforische staat zien. Er wordt mooi gebruik gemaakt van licht, gave shots en beeldeffecten. De clip is simpel, maar ook simpelweg goed.

De band is zelf ook al aardig bezig om de heuvel op te klimmen en lijkt zich uiteindelijk in het koninkrijk der grote bands te willen vestigen. Zo was CYNBEL al de supportact van The Golden Earring, de afterparty-act van Stereophonics en de aftershow van Kensington. Over die stip op de horizon (en de stippen die ze al bereikt hebben) spraken we de band.

Jullie zijn nieuw voor ons. Stel jezelf voor.
“Wij zijn CYNBEL, een indie-rockband uit Nederland. We schuwen het grootse gebaar niet, integendeel: we houden er zelfs van. Onlangs brachten we onze eerste EP uit, die heet Unspoken Tales. Daar staan vijf nummers op die een dwarsdoorsnede geven van wat we tof vinden om te maken. Op het moment zitten we in de studio voor de tweede EP, waarvan het eerste voorproefje sneller komt dan men misschien verwacht.”

Waar zijn jullie op het moment mee bezig?
“We zitten momenteel veel in de studio, waar we schrijven en opnemen tegelijk. Anders dan bij Unspoken Tales, schrijven en experimenteren we nu ook terwijl we opnemen in de studio, waardoor een nummer nog wel eens een heel andere vorm kan krijgen. We blijven continu bezig. Dat maakt het aan de ene kant af en toe onoverzichtelijk, maar het houdt ons ook mega creatief. Er zijn voor deze EP geen grenzen aan wat we doen. Hoe we het live gaan uitvoeren, vogelen we later wel uit. En verder touren we op dit moment door Nederland. Twee weken geleden openden we voor de Golden Earring, voor duizend man! Dat was voor ons wel een bucketlist-momentje. Onze Unspoken Tales Tour loopt nog tot en met 21 december. Iedereen is welkom, alle shows zijn gratis toegankelijk. Oh ja, en koop onze merchandise! Dat moesten we van onze manager zeggen.”

Waar gaat het nummer Hills voor jullie over?
“Heuvels, haha. Nu zonder gein: Hills is een melancholisch nummer. Het gaat over hoe je op sommige plekken het verleden nog steeds voelt. Sommige plekken hebben dat meer dan andere, dat je voelt dat er voor jou ook al duizenden mensen hebben gelopen met hun eigen zorgen en dromen. Die mensen zijn nu weg, maar ze hebben wel hun sporen achtergelaten. En die zien we nog steeds. Daar gaat Hills over.”

Jullie hebben een erg chique video gemaakt voor de single. Hoe is die tot stand gekomen? Wat was het idee erachter?
“We hadden af en toe al eens werk van Jareth Sky voorbij zien komen. De videograaf die ons persfoto’s heeft geschoten, Parcifal, tipte hem al eerder. We hebben hem toen benaderd en het idee voorgelegd en hij zag het eigenlijk meteen zitten. Jareth is heel pro-actief, dat is fijn werken. Hij ging samen met ons dit traject aan en gaf steeds de volle honderd procent. Zo stonden we op een gegeven moment na meer dan twaalf uur schieten verkleumd in het bos, maar we bleven net zo lang doorgaan totdat we dat perfecte shot hadden. De shoot duurde tot middernacht, in de winter, waardoor we uiteindelijk ‘s nachts in een donker bos met alleen wat lampen en een rookmachine stonden te filmen. Dit leverde exact de sfeer op waar we voor gingen.”

“Wij hadden het idee om de tijdsgeest, van het verleden en het heden, te laten samenkomen in twee locaties. Die tijden moesten uiteindelijk met elkaar verwikkeld raken.  Als locaties kozen we onder andere voor de NDRGRND, een legendarische kroeg in Nijmegen. Dit was een symbool voor het heden, met alle lichten. Het bos stond symbool voor het verleden, waar de lichten dus een hint waren naar het heden. Het was een gave uitdaging om die twee plekken bij elkaar te laten komen.”

Jullie hebben al flink wat hoogtepuntjes gehad. Zo stonden jullie in het voorprogramma van de Golden Earring, op de afterparty van Kensington en Stereophonics. Wat zijn jullie favoriete hoogtepunten?
“Die hoogtepunten zien wij ook wel als echte hoogtepunten. Zo’n eigen show is ook mega tof hoor, maar het is toch een eer dat je gevraagd wordt om zo’n support te doen. Onze eigen show in de bovenzaal van Paradiso was wel een momentje. Als je als band op de middelbare school wat met elkaar aanklooit, verwacht je niet dat je een paar jaar later op hetzelfde podium staat als waar Coldplay of Kings of Leon ooit begonnen. Daar droom je alleen maar van. We waren ook trots dat mensen de moeite hadden genomen om vanuit het hele land ons daar te zien. Dat is heel tof! Een ander moment was onze EP release in de Wisseloord Studio’s, waar we onze eerste EP tevens opnamen. We regelden alles zelf: van het geluid, tot het licht en de kaartverkoop. Het vraagt een hoop werk, maar geeft enorm veel voldoening als het dan allemaal bij elkaar komt op zo’n avond.”

Wat hopen jullie allemaal nog te bereiken met de band?
“We zouden nu iets cliché-matigs kunnen roepen als Glastonbury, maar ik denk dat we nog heel veel toffe dingen willen doen die we zelf uit de grond stampen. We willen onszelf creatief blijven uitdagen. Onze eigen positie in dat landschap, met zoveel toffe acts, zo goed mogelijk neerzetten. Dus niet alleen de gebaande paden betreden, maar ook nog genoeg dingen doen die nog niet gedaan zijn. Om het concreet te maken: we willen graag nog wel wat speciale shows doen. Wat De Staat met hun In The Round-shows deed, dat is tof. We hebben zelf al best een gaaf idee voor het voorjaar, maar daar vertellen we later meer over.”

Wat zijn de plannen voor de komende tijd?
“Die EP afmaken. Nieuwe muziek uitbrengen. Nog een tour opzetten. Een hit scoren. Doorbreken. Bakken met geld verdienen. Dat allemaal opmaken aan een hele slechte investering. En dan weer van voor af aan moeten beginnen en spijt hebben van die domme actie. Want het moet wel rock-n-roll blijven natuurlijk.”