Motel Mozaique: de insidertips van The Daily Indie voor het festival op 7 & 8 april

Je had hem natuurlijk allang in je agenda genoteerd, maar het weekend van 7 en 8 april kun je nergens anders dan in Rotterdam zijn. Dan is het namelijk tijd voor Motel Mozaique, het festival dat al sinds 2001 de meest uiteenlopende artiesten naar de stad haalt. Van Django Django tot Damien Jurado, Protomartyr, Temples, Kate Tempest, James Blake, Will Butler, The Maccabees, James Vincent McMorrow, Kurt Vile, Wild Beasts en The Whitest Boy Alive.

Wij duiken eens dieper in de line-up van dit jaar, om te kijken over welke namen we het over een paar jaar aan de bar hebben. ‘Weet je nog, die keer dat Altın Gün en Weyes Blood op MoMo stonden in 2017?!’ Dat idee. De redactie van The Daily Indie heeft zich in in het MoMo-programma gegraven dit jaar en daar rollen de volgende TDI-tips uit.

 

 

Weyes Blood
Ze trad op onder namen als Wiseblood en Weyes Bluhd, maar doorgaans is Natalie Mering vooral bekend onder de naam Weyes Blood. Met haar derde album Front Row Seat To Earth scoorde ze retegoede recensies en werd ze in een klap een bekende artiest in de indie-scene. De muziek van Mering is te omschrijven als een nieuwe twist aan het aloude folkgenre. Als dit stuk maar tien woorden lang mocht zijn, zou ik het hebben omschreven als: experimentele folk om een jarenzestigroadmovie bij te verzinnen.

Instrumentaal klinkt het soms net zo kraakhelder geproduceerd als een album van Jonathan Wilson en qua vocals kun je soms haast niet om de vergelijking met Nico heen. Komt haar stem je misschien al bekend voor. Die zou je kunnen herkennen uit de muziek van Ariel Pink, met wie ze onlangs ook de absurdistische EP Myths 002 heeft uitgebracht. En anders van de laatste plaat van Drugdealer (die ook op MoMo speelt)!
Matthijs van Rumpt

 

Altın Gün
Over neusjes van de zalm gesproken: Altın Gün heeft niet alleen een gouden formule te pakken, de band bestaat ook van links naar rechts uit sublieme muzikanten. De band ontstond nadat Jasper Verhulst (ook van Jacco Gardner en Eerie Wanda) zich ging verdiepen in de psychedelische geluiden die in de jaren zeventig in Turkije omhoog kwamen borrelen. Een bonte mix aan westerse en oosterse invloeden die op een unieke manier samenvloeiden en waar iets totaal nieuws uit voortkwam.

De band speelt een mix aan nummers van hun eigen helden als Selda, Barış Manço, Erkin Koray en wisselt dat af met eigen werk. Er is nog geen studiowerk uit, maar wij kunnen uit ervaring spreken: dit is haast onbeschrijfelijk waanzinnig! Met behulp van Jungle By Night-percussionist Gino Groeneveld, Merve Dasdemir en Erdinc Yildiz Ecevit (die ook de saz bespeelt) die de zang voor hun rekening nemen, heeft Verhulst met Gardner-bandgenootjes Ben Rider en Nic Mauskovic de line-up rondgemaakt. Hier is een korte live-video te zien, dan heb je al een aardig idee wat we bedoelen: de energie spat er van alle kanten af. Groovy, baby!
Ricardo Jupijn

 

Warhaus
Terwijl de Belgische band Balthazar het momenteel even rustig aan doet, zitten de leden absoluut niet stil. Zo is Warhaus het soloproject van Balthazar-zanger Maarten Devoldere. De muziek van Warhaus laat zich op het gebied van synesthesie het best omschrijven als een combinatie van whisky en sigaren; de invloeden van Nick Cave en Leonard Cohen zijn overduidelijk aanwezig.

Op zijn debuutalbum We Fucked A Flame Into Being beschrijft Devoldere de liefde en dan vooral de onbereikbare variant, zo zingt hij bijvoorbeeld op I’m Not Him ‘You want Jesus / Well I’m not him’.  Op Motel Mozaique zal Warhaus de venue omtoveren tot een ietwat melancholische huiskamer, dit doet hij op een duistere, maar bovenal mysterieuze en stijlvolle manier.
Bram van Duinen

 

Grandaddy
Cultband bij uitstek Grandaddy kwam vorige week na tien jaar afwezigheid terug met het album Last Place. Een fantastisch comeback-album, dus MoMo had geen beter moment kunnen kiezen om de band te boeken. De formatie rond Jason Lytle heeft zich duidelijk aan het mantra if it ain’t broke, don’t fix it gehouden en dat is helemaal niet erg.

Grandaddy klinkt anno 2017 nog precies zo als we ze het liefst horen, net zo lekker lo-fi en spacey als op legendarische platen als The Sophtware Slump (2000) en Just Like The Fambly Cat (2006). Wij hebben er alle vertrouwen in dat zich dat ook weer gaat vertalen in een uitstekende liveshow.
Reinier van der Zouw

 

Drugdealer
De muziek van Drugdealer is een vreemde eend in de bijt. Gefragmenteerde, ietwat desoriënterende psychpop die in zijn meer rechttoe-rechtaan-momenten teruggrijpt naar de psychedelische muziek van de jaren zestig, maar ook uiterst interessante zijwegen inslaat met versnipperde collages die je knap terugvoeren in de tijd.

Vreemd en toch uitermate catchy en toegankelijk, een beetje zoals Mac DeMarco geklonken zou kunnen hebben als ‘ie bij Ghost Box Records getekend was. Verwacht geen moshpits of anderszins druk gedoe, maar laat je meevoeren in een kalmerende stroom van zoete klanken en zomerse vibes.
Jort van Meeteren

 

Kim Janssen
Na succesvolle de soloplaten (Ancient Crime, The Lonely Mountains) en flinke (buitenlandse) tours met The Black Atlantic in 2012, werd het een tijdje stil rondom de Utrechtse muzikant Kim Janssen. Gelukkig verschijnt op vrijdag 31 maart zijn nieuwe album Cousins, met een releaseshow die gepland staat in Tivoli de Helling. Na bloedmooie singles Bottle Rockets en Gouldians, hoor je duidelijk dat Marla Hansen (Sufjan Stevens, The National) en Eiríkur Orri Ólafsson (Sigur Rós) hebben meegewerkt aan de plaat. Op de nieuwe singles klinkt het geluid van Janssen frisser en grootser dan op zijn vorige platen.

Op vrijdag 7 april is Kim Janssen lekker opgewarmd met zijn band en is hij op Motel Mozaique te zien. Hopelijk staat hij net als op Noorderslag 2017 met strijkers op de bühne, want dan zou de live-show van Janssen misschien wel één van de hoogtepunten van het festival kunnen worden.
Dorus Smit

 

LVL UP
Een beetje Neutral Milk Hotel, een beetje Car Seat Headrest en een hoop kippenvel. De uit Brooklyn afkomstige indierockers LVL UP tekende met het album Return To Love voor een van de beste platen van vorig jaar. Die plaat sneeuwde helaas een beetje onder, maar Motel Mozaique is een uitstekende kans om toch nog kennis te maken met deze prachtband.

LVL UP maakt rauwe, stevige indierock, met altijd een stevige emotionele ondertoon. Luister bijvoorbeeld naar hoe The Closing Door voorbijraast op een laag van gitaarnoise waar J. Mascis jaloers op zou zijn, of hoe het prettig rammelende Pain aan het einde glorieus ontspoort; LVL UP gaat live hoe dan ook voor vuurwerk zorgen.
Reinier van der Zouw

 

serpentwithfeet
Josiah Wise aka serpentwithfeet kwam even hard binnen op onze radar door MoMo. Als een soort Kate Bush van 2017 dwarrelt hij door zijn heerlijk-over-de-top-gaande clip van four ethers, geïnspireerd door de Japanse, avant-gardistische dansvorm Butoh, haalt hij ook overal zijn invloeden vandaan. Pop, R&B, gospel en elektronische muziek worden weleens vaker gemengd, maar Wise creëert er gewoon een heel eigen genre mee. Alle muziekstructuren worden losgekoppeld, terwijl serpentwithfeet een kamerorkest mee zijn duistere wereld insleept.

Als je net als wij compleet weggeblazen bent na het zien van deze clip, dan omcirkel je deze act voor de vrijdag, want dit kan live niets minder dan spectaculair zijn. Nog meer horen, luister dan eens zijn EP Blisters op Spotify.

 

The Slow Show
Nóg een fantastische naam op dit festival: The Slow Show. Twee jaar geleden bracht de band zijn debuutalbum White Water uit en inmiddels verkoopt het zaal na zaal uit. Denk bij deze band aan diepdoordachte melodieën, met orkestrale bombast in de stijl van The National waarbij je met name de grootsheid en de melodieën van het album High Violet terug kunt horen.

Daarnaast heeft de band een behoorlijk sterke live-reputatie opgebouwd door de jaren heen. Na hun optreden op Eurosonic Noorderslag en London Calling in 2015 begon de band zijn voeten steeds steviger in de aarde te planten en in 2016 keerde The Slow Show al terug naar Nederland voor een optreden op onder meer Best Kept Secret Festival en in de Ronda-zaal van TivoliVredenburg. Met shows als deze in de zak, wordt deze band zeker een van de klappers op Motel Mozaique.
Merijn Kramer

 

Nog meer leuks
Zeker ook niet te missen, zijn wat ons betreft Thundercat (WOW!), het Spaanse Mourn, Klangstof (lees hier ons interview met de band), Shame (pikten we een tijdje geleden ook op) en The Sweet Release Of Death (die we zelfs voor onze eigen camera’s hadden).

 

WEBSITE FESTIVAL: http://motelmozaique.nl/festival
FACEBOOK-EVENT: https://www.facebook.com/motelmozaiquefestival/?fref=ts

——————————

WAAR EN WANNEER:  vrijdag 7 & zaterdag 8 april 2017, diverse locaties in Rotterdam
TICKETS:  passe-partout á €60 (7 & 8 april) of festival-dagticket á € 37,50