Album Review

Moanings titelloze debuut is een postpunk-pareltje dat je af en toe in slaap sust


5 maart 2018

Het ene moment wil je het liefst je zwarte goth-outfit à la Siouxsie Sioux uit de kast trekken, het volgende moment denk je: ‘Nah, weet je, laat maar effe.’ Dat is wat er gebeurt met dank aan de titelloze debuutplaat van Moaning. De band is een ruwe diamant die nog flink geslepen moet worden, maar ook zeker al z’n sprankelende momenten kent. 

Best een tijdje heeft het geduurd voordat de band met deze plaat kwam. Het trio ontmoette elkaar namelijk al zo’n tien jaar geleden in de punkscene van thuisstad Los Angeles, maar het vormen van de band liet nog even op zich wachten, evenals een album. Nu is dat debuut er, en het is er een van moodswings. Aan de betere, positieve zijde: Moaning heeft een groot talent voor het precies vangen van dat typische dreigende postpunk-geluid. Don’t Go is een briljante opening, met snelle, stuwende drums en heerlijk duistere zang van Sean Solomon. Of Artificial, dat door overstuurd klinkende gitaren overduidelijk flirt met de goth-grootheden van Bauhaus.

 

Opvulgehalte
Zo zonde dat een aantal van de tracks ook een hoog opvulgehalte heeft. Te zeer nét niet. Neem Useless, dat eigenlijk nergens naartoe gaat en wat voortkabbelt door gitaren waar te veel reverb op zit en die de boel erg overstemmen. Het is al vaak geprobeerd, zo’n dwars geluid te creëren. Niks mis mee, maar doe het dan goed. Want anders wordt het nummer, ja sorry, ook gewoon wat useless. Of afsluiter Somewhere In There, waarin Solomons zang verdrinkt onder al het geluidsgeweld. Waarom nou toch?

Het zit er dus wel in, maar Moaning moet leren selecteren welke liedjes beter nog even in de kast kunnen blijven staan, en ook dat luid gitaargeweld niet altijd alles beter maakt. Soms heerst er een gebrek aan originele ideeën bij de band en dat is jammer, zeker als de plaat ook genoeg spannende postpunk-momenten heeft. Want die zijn er echt wel. Dus kom op Moaning, even terug naar start en nog een keer gooien met die dobbelsteen. Ik geloof in jullie.

Moaning is uit via Sub Pop Records. Op zondag 10 juni staat de band op Best Kept Secret.