TDI Tipt

Met piepende scharnieren en krakend hout openen we de fata morgana van Le Guess Who?


1 november 2018

Le Guess Who?
8 – 11 november, Utrecht

 

Vandaag nemen we je weer mee door de mysterieuze werelden van Le Guess Who?, het Utrechtse festival dat volgende week de zware en piepende deuren van zijn muziekkluis opent, nadat de programmeurs en curatoren een jaar lang op zoek is geweest naar de meest bijzondere artiesten. Het programma is dit jaar opnieuw een muzikale goudmijn, een fabelachtige wereld waar je maar nieuwe artiesten en nieuwe geluiden blijft ontdekken. Wij nemen je bij de hand om je door deze muzikale jungle te leiden. 

Door Roelof Schipper, Reinier van der Zouw & Ricardo Jupijn

We zijn met The Daily Indie al lange tijd bezig met onze Le Guess Who?-voorpret, dat ging al los met de aankondiging van de eerste namen in mei en dat ging door tot drie bijzondere longreads die we hebben gemaakt rondom het programma. De eerste is die waarin we een interactieve wereldreis maken aan de hand van tien acts die op het festival spelen. In onze tweede longread gaan we dieper in op het leven van Le Guess Who?-curator Shabaka Hutchings en de derde special staat in het teken van de eigenzinnige curator Devendra Banhart.

Nu gaan we je nóg meer tips geven, want er is al zo ongelooflijk veel dat we nog niet gedeeld hebben. Van alle satellietevenementen tot artiesten als Yves Tumor, Jessica Pratt, Cass McCombs, serpentwithfeet, Tirzah, Fornet, Eleanor Friedberger, Schnellertollermeier, Circuit Des Yeux, Bo Ningen, King Ayisoba en Valley Maker: we kunnen en het hele programma van harte aanraden. Nog één keertje zoomen we in op een aantal speciale concerten.

Leren liefhebben
Maar voordat we beginnen, doen we iets dat we normaal nooit doen. Maar juist omdat Le Guess Who? dat nou ook altijd doet – en het daarom zo’n bijzonder festival is – konden we het niet laten om deze aforisme van Nietzsche niet met je delen. Het verwoordt voor ons een van de mooiste facetten van het Utrechtse festival:

[334] Men moet leren liefhebben.
Zo vergaat het ons in de muziek: eerst moet men een figuur, een wijs leren horen, onderscheiden, als een leven op zich zelf isoleren en afbakenen; vervolgens is er moeite en goede wil nodig om haar te verdragen, ondanks haar vreemdheid, om geduld te oefenen jegens haar blik en uitdrukking, mildheid jegens haar wonderlijke kanten – en eindelijk komt er een ogenblik waarop wij aan haar gewend zijn, waarop wij haar verwachten, waarop wij gaan vermoeden, dat wij haar zouden missen, als zij ontbrak; en dan spint zij haar dwang en haar tover voort en voort en eindigt niet voordat wij haar deemoedige en verrukte minnaars geworden zijn, die niets beters meer van de wereld willen dan haar en nogmaals haar. Zo vergaat het ons echter niet alleen met de muziek: precies zo hebben wij alle dingen, die wij thans liefhebben, geleerd lief te hebben. Wij worden ten slotte altijd voor onze goede wil, ons geduld, onze billijkheid, zachtmoedigheid jegens het vreemde beloond, doordat het vreemde langzaam zijn sluier afwerpt en zich als een nieuwe, onzegbare schoonheid onthult: het is zijn dank voor onze gastvrijheid. Ook wie zich zelf liefheeft, zal het langs deze weg geleerd hebben: er is geen andere weg. Ook de liefde moet men leren.
Uit De vrolijke wetenschap van Friedrich Nietzsche (1882). 


 

Art Ensemble of Chicago
Donderdag 8 november om 21:15  in TivoliVredenburg
Debuutalbum Fanfare For The Warriers van het Art Ensemble of Chicago uit 1972 voelt nog altijd als een schop tegen de ribben: een verzameling geluid die alleen maar kan bestaan bij het volledig overschrijven van alle muzikale regels. Het op één been zetten van de luisteraar (dit is jazz!) om datzelfde been er vervolgens onder vandaan te hengsten.

Het geluid dat volgt is de verrassing, de irritatie en de shock die inherent is aan de muziek van het Art Ensemble of Chicago. Vrije jazz voor vrije geesten. Het hoeft niet allemaal verantwoord te zijn. Na vijfentwintig jaar afwezigheid is het collectief als kwintet weer in Nederland, nota bene op de avond van hun eigen vijftigjarig bestaan. (RvdZ)


 

Hot Snakes
Zondag 11 november om 15:15 in WAS
Een groot deel van de wat jongere Le Guess Who?-bezoekers zal Hot Snakes waarschijnlijk vooral kennen via het nummer This Mystic Decade dat in Grand Theft Auto V te horen was. Het oeuvre van de band kent nog veel meer van zulke fijne punk-stampers. Eerder dit jaar verscheen comebackplaat Jericho Sirens, die liet horen dat de band rond Rick Froberg in de veertien jaar sinds hun laatste teken van leven nog niets aan energie en stootkracht verloren is.

Niet zo gek ook, als je bedenkt dat de band ontsponnen is uit legendarische jaren negentig posthardcore en punkbands Drive Like Jehu en Rocket From The Crypt. Maar zelfs als die geloofsbrief je niets zegt, valt er genoeg te genieten bij wat ongetwijfeld een knallende show gaat worden. (RS)


 

Jerusalem In My Heart Orchestra Presents ‘Don’t Say The Moon Has Set’
Donderdag 8 november om 22:30 in Janskerk
Na een sleutelpositie als curator op de vorige editie van Le Guess Who?, duikt Radwan Ghazi Moumneh in 2018 weer op. Nu echter als creatief aanstichter van een vijftienkoppig orkest uit Beirut, Libanon. Dit is het JIHM project; beeld en geluid dat zich buigt over klassiek Egyptisch werk Ya Garat Al Wadi (1928): Don’t Say The Moon Has Set. Nummers over slaap, de liefde, herinneringen en de tijd als verzamelmoment van plezier en aanverwante genoegens. Kortom: nummers met een romantisch thema.

Verwacht een zinnenbuigende deconstructie van traditioneel midden-Oosterse muziek. Een stevige aanloop werd in oktober genomen met het op Constellation Records verschenen Daqa’iq Tudaiq. Daarop is een bewerking van datzelfde Ya Garat Al Wadi te horen. Te stug voor de experimentele voorhoede, te abstract voor de traditionele purist. Dan raakt JIHM aan een fantastisch dwarse middenplaats waar conventies en tradities even cruciaal als buigzaam zijn. (RS)


 

Foto: Regina de Miguel

Lucrecia Dalt
Zondag 11 november om 20:45 in TivoliVredenburg
De Colombiaanse producer Lucrecia Dalt heeft een opmerkelijke muzikale transformatie ondergaan. Haar eerste paar albums kenden nog wat poppy momenten, maar Dalts muzikale universum is gaandeweg steeds abstracter geworden, wat zijn hoogtepunt bereikte op het dit jaar verschenen album Anticlines.

Een plaat vol kille electronica, veelal aangevuld door abstracte spoken word-passages. Bepaald geen licht verteerbare kost, dus een perfecte aanwinst voor de zondagavond van Le Guess Who? volgende week. Laat je, als je festivalervaring tegen zijn einde loopt, vooral onderdompelen in de teerput die Lucrecia Dalt heet. (RS)


 

Foto: Michael Kattenbeld

SASAMI
Donderdag 8 november om 21:15 in EKKO
Eerder dit jaar zagen we haar nog tijdens een show met King Tuff, ze speelde niet alleen toetsen in zijn band, maar we zagen haar ook als support die avond. Daarnaast heb je Sasami Ashworth uit Los Angeles ongetwijfeld vaak gehoord zonder het door te hebben, want ze maakt onder meer arrangementen voor Avi Buffalo, Curtis Harding, Wild Nothing, Hand Habits, produceerde onder meer werk van Soko en speelde in Cherry Glazerr.

Met die laatste band is ze overigens gestopt om alles uit haar solo-carrière te halen en dat lijkt geen verkeerde keuze te zijn geweest. In de herfst van 2018 komt er een album van deze synthkoningin uit bij het label Domino. Luister eerst nog eens naar de singles Not The Time en Callous. Binnen één minuut heb jij deze aangevinkt in je programmaboekje, let maar op! (RJ)


 

Eartheater
Zondag 11 november om 20:00 uur in TivoliVredenburg
Een plek waar hemel en hel samenkomen, waar elektrische flitsen over je hoofd schieten terwijl uit de velden langzaam de klanken van een harp omhoog komen stijgen. Rozenblaadjes worden door de engelen uitgestrooid over de duivels in het hoofd van Alexandra Drewchin, die blaren op hun rode huid krijgen van de zoetige liefde en met het stoom uit hun neuzen en klaterende hoeven ze weg proberen te jagen.

In een volgend nummer komt er een orkest uit de wolken zakken terwijl je je in het kasteel van Belle en het Beest waant. Nadat je een narcotische lucht in je longen ademt, word je teruggeworpen op de aarde die net zijn oerknal achter de rug heeft, vol stoom en stilte. Zo kun je je ongeveer voelen als je Eartheater luistert. Ruimte en tijd spelen geen rol meer in het universum van deze muzikanten, die onlangs het nieuwe album Irisri uitbracht. Waarop curator Moor Mother (die Eartheater naar Utrecht haalt) overigens nog een featuring heeft in het nummer MMXXX. (RJ)


 

Paddy Steer
Vrijdag 9 november om 23:30 in TivoliVredenburg
Waar begin je met het omschrijven van deze futuristische geluidskunstenaar? Met Paddy Steer uit Manchester heeft curator Shabaka Hutchings een soort orkest geboekt, een eenmansorkest wel te verstaan, en maakt lo-fi-pop, funk en jazz en dat allemaal onder een dampende laag met acid en kosmische impulsen die vanuit de onverklaarbare kosmos zijn hoofd binnen zijn gevlogen. Niet alleen Steer zijn muziek heeft iets buitenaards, ook zijn zelfgemaakte kostuums en hoe hij daar zit tussen ontelbare knopjes, bekkens, draadjes en een handvol ondefinieerbare instrumenten.

Toch begon hij meer dan dertig jaar geleden als een good old postpunker en bracht een leven vol met ontelbare muzikale projecten hem uiteindelijk tot het uitbrengen van zijn eerste solowerk met het album Dragon’s Breath in 2009. Nog veel meer over deze artiest lees je op de site van Le Guess Who? die een prachtige breakdown heeft gemaakt over de artiest. Ga je zeker muzikaal laten kietelen door deze buitenaardse psychonaut. (RJ)


 

Jacco Gardner’s Somnium
Vrijdag 9 november om 22:10 in De Helling
Een van de meest bijzondere optredens tijdens Le Guess Who? zou zomaar door onze ‘eigen’ Jacco Gardner kunnen worden gegeven. Eind november verschijnt zijn nieuwe album Somnium, een instrumentaal werk dat zelfs zijn première zal beleven tijdens het festival. En Gardner komt met de zogeheten ‘Somnium Experience’ naar Utrecht, want het is niet alleen een muzikale en mystieke ervaring, de visuele kunstenaar Tijs Biersteker zorgt voor een planetarium-achtige beleving door met een kinetische VR-installatie te werken genaamd ‘Volverium’.

Het klinkt allemaal alleen al waanzinnig mooi, in de praktijk zal het niet veel anders zijn. Over het eerste stuk van Gardners nieuwe album dat onlangs naar buiten kwam schreven we het volgende artikel. In de tussentijd hebben we Somnium ook in zijn geheel kunnen horen en daar was maar één woord dat telkens boven kwam drijven: ‘wauw’! Een werk dat geïnspireerd is door filosofie van Nietzsche (heb je ‘m weer) en science-fiction van Johannes Kepler uit 1608. Zet je geest maar vast open. (RJ)


 

LICE
Zondag 11 november om 16:15 in WAS
LICE is een hyperenergieke Britse postpunk-band die in zijn teksten relevante thema’s als misogynie en xenofobie te lijf gaat. Klinkt dat bekend? Da’s geen toeval: LICE lijkt niet alleen qua sound (en stilering van de bandnaam) op IDLES, het viertal valt zelfs onder de hoede van IDLES-frontman Joe Talbot (we schreven eerder dit jaar over de band).

Denk nu niet dat we hier met een stelletje knock-offs te maken hebben, want de band voegt aan dat beproefde recept een heus rockabilly-sausje toe, wat de boel zo nu en dan nog wat harder laat ontsporen dan we van die andere uit Bristol afkomstige boze mannen gewend zijn. Iets wat vast ook het geval gaat zijn voor het optreden op Le Guess Who? in WAS. Moshpits gegarandeerd! (RS)


 

Deep Fried Grandeur with Ryley Walker & Kikagaku Moyo
Zaterdag 10 november om 18:00 in De Helling
Veel kunnen we hier nog niet over vertellen, maar dat is misschien wel juist de reden waarom we deze tip toch willen geven. Op de zaterdagavond van het festival komen er namelijk twee bijzondere muzikale werelden bij elkaar als de folky en jazzy liedjesman Ryley Walker en de Japanse psychrockers Kikagaku Moyo bij elkaar komen voor een diep-hypnotische jam van een uur. Nu zijn deze artiesten altijd wel fan van een goede impro en nummers die door eindeloze jams naar nieuwe tijden worden geschoten (luister bijvoorbeeld hier eens naar de 41 minuten durende liveversie van Walkers nummer Sullen Mind).

Toch nog even wat meer weten over de artiesten? Ryley Walker zijn prachtige muziek bespraken we al vaker de laatste jaren en hemzelf trouwens ook, dat interview lees je hier. Over Kikagaku Moyo’s (die tevens dezelfde avond om 01:45 nog in TivoliVredenburg speelt) nieuwste single schreven we onlangs ook nog een artikel. Die single vind je terug op het album Masana Temples. Maar goed: dat gaan we allemaal niet horen tijdens Le Guess Who?, wat deze bands misschien nog wel spannender maakt dan normaal. (RJ)


 

Losse tips
Naast Le Guess Who? zelf, heeft het festival nog een aantal satellietevenementen die op zichzelf al de moeite waard zijn. Dus of je nu de nieuwste en spannendste (voornamelijk) Nederlandse acts wilt horen tijdens Le Mini Who?, wilt eten bij locals die hun huis ombouwen tot restaurant tijdens Le Feast, op zoek wilt gaan naar mooie vintage-spullen en allerlei zelfgemaakte prachtigheden tijdens Le Bazarre of multicultureel uit je dak wilt gaan tijdens Lombok Festival (daarover lees je hier nog veel meer): dat kan allemaal ook nog!

En check ook zeker een van de vele andere events tijdens het festival, van discussies tot exposities, documentaires en poëzie. Mijn hemel, wat is er veel te doen tijdens Le Guess Who? dit jaar! Enjoy!


 

WEBSITE LE GUESS WHO? | FACEBOOK-EVENT | TICKETS