INTERVIEW: TOY

Toy. Tot nu toe misschien wel m’n favoriete nieuwe band van 2012. Zo onder de indruk van een band ben ik in geen tijden meer geweest. The Daily Indie wilde graag meer weten over deze Londenaren en sprak gitarist Dominic O’Dair: “We hebben net een show gespeeld op Field Day in Londen. Na onszelf daar zeer vermaakt te hebben, gaan we nu ons album mixen en afmaken. Daarna gaan we op tour met Primal Scream. Can’t wait!”

De debuutplaat van Toy komt in september uit en is volgens Dominic zeer geschikt voor fans die van ‘The Byrds, Silver Apples, The Rolling Stones, Neu!, Buffalo Springfield, Broadcast, Can, The Velvet Underground, Sonic Youth, My Bloody Valentine, The Ramones, Stereolab, Death In Vegas, 13th Floor Elevators, The Beach Boys, The Stooges, MC5, Pulp en Television’. De inspiratie haalt de band vooral uit ‘punk, psychedelica, krautrock, kosmic, electronic music, dream pop en een portie rock ‘n roll’. De grappigste omschrijving vindt de gitarist nog: “Deze band is het tegengif voor alle smakeloze indie waar je tegenwoordig over struikelt in de UK.” Het leukste aan in Toy spelen vindt hij: “We houden ervan om liedjes te schrijven, op te nemen en vervolgens live te spelen. Het is gewoon opwindend en het geeft een heerlijke voldoening om samen muziek te maken waar je van houdt.”

The Internet
Internet speelt, voor een hoop bands in dit magazine, een grote rol in hun carrière. Voor Toy is dit eigenlijk niet anders: “Ik denk dat het erg belangrijk is. Het is tof om bijvoorbeeld live-materiaal van jezelf op YouTube te kunnen bekijken, maar ook om via Facebook contact te houden met je fans. Het is zowel leuk als nuttig.” Dominic zal zich dan uitstekend vermaken met z’n laptop, want de band speelt een hoop shows dit jaar. Onlangs ging de band voor het eerst op tour als headliner: “Dat was te gek! Het publiek was fantastisch en het was fijn om te zien dat er zoveel mensen naar de concerten kwamen.” In diezelfde periode speelde de band ook in het voorprogramma van The Horrors. Een ideale match, maar is het niet raar om te wisselen tussen hoofdact en support? “Nee, zeker niet. Ik vind het allebei fantastisch om te doen. Andere bands supporten is erg prettig omdat je jezelf moet bewijzen voor een publiek dat jouw muziek misschien nog niet kent. Daarnaast leer je ook van de grote headliners, zo kunnen we niet wachten om Primal Scream te supporten! Maar goed, headlinen is natuurlijk altijd leuker, ha ha.”

De zomer komt eraan en Toy speelt onder andere op het grote festival Reading and Leeds en op Bestival. Wat vindt Dominic leuker: clubshows of festivals? “Poe, dat is een moeilijke. Clubshows zijn cool omdat er veel mensen in een kleine ruimte bij elkaar zijn. Het is intiem en je speelt dicht op het publiek. Festivals zijn even tof omdat alles juist heel groots is en je speelt voor grote, weidse velden die vol met mensen staan. Misschien kent het publiek onze muziek dan nog niet, het is daarom ook een uitdaging om ze voor je te winnen en iedereen een goede verassing en een leuke tijd te bezorgen. Ik heb ook echt heel veel zin in het festivalseizoen dit jaar. Rondreizen door allerlei landen en spelen voor nieuw en onbekend publiek is fantastisch.” Een datum voor een Nederlandse show staat er nog niet, maar dat kan volgens mij niet lang meer duren. De gitarist hoopt ook van niet: “O ja, we willen heel graag in Nederland spelen. Ik ben een paar keer in Nederland geweest en ik zou daar graag eens spelen. Ik ben ervan overtuigd dat we over een niet al te lange tijd de oversteek zullen maken.”

Debuutalbum
Toch staat 2012 voor Dominic vooral in het teken van hun debuutplaat: “Dat is wel echt hetgeen waar ik het meest naar uitkijk dit jaar! 10 september!” Een aantal liedjes zijn uit, zoals de debuutsingle ‘Left Myself Behind’. Een nummer dat je direct meesleept in een duistere wildwaterbaan. Vol met sterke, melodische golven die op en over elkaar klappen en harmoniserend samenkomen in een warm bad van emoties en geluid. De diepe en gelaagde sound is een voortstuwende motor die constant in beweging blijft. Het stuwt, dringt, perst en propt totdat er naar meer dan zeven minuten wordt afgeslagen door de drummer. Een nummer waar je jezelf heerlijk in kan verliezen. Maar wat kunnen we verwachten van het hele album? “We hebben de plaat live opgenomen, meestal in een donkere kamer met lasers en een rookmachine, om zo de juiste atmosfeer te creëren. Sommige nummers zijn wat steviger, andere liedjes wat zachter. De meeste zijn stevig. We zijn als band bij het hele mixproces aanwezig om ervoor te zorgen dat alles perfect is. Tot nu toe zijn we heel erg blij mee.”