Interview

INTERVIEW: Lola Kite


17 juli 2012

Een klein kamertje midden in Amsterdam, volgepropt met een rode bank, synthesizers, een platenspeler, een laptop en een platenkast. Dat is waar zanger en gitarist van Lola Kite Keez Groenteman woont en dat is waar hij zijn platencollectie heeft. Niet alles, het grootste gedeelte staat in dozen ergens achter: “Het beste wat ik heb staat hier.”

Vinyl vs. cd
“Van jongs af aan ben ik al vinyl-liefhebber”, vertelt Groenteman. “Bij mijn ouders heb ik Sgt. Pepper van the Beatles helemaal grijs gedraaid. Een van de eerste platen die ik zelf kocht was Dear Catastrophe Waitress van Belle & Sebastian, toen was ik zestien. Het gaat mij vooral om het voorwerp. Zo’n plaat is gewoon veel mooier dan een cd. De hoes komt bij vinyl ook veel beter tot zijn recht. Je hebt echt iets in je handen, in plaats van een plastic hoesje met een plastic schijfje. Platen hebben een soort eeuwigheidswaarde, wat een cd niet heeft. Vinyl is het enige medium dat duidelijk blijft overleven. Het bestaat nu al meer dan vijftig jaar en het blijft gewoon populair. Ik vind het veel prettiger om een plaat op te zetten dan een cd.” Dat betekent niet dat hij nooit cd’s heeft gekocht: “Ik heb ook best veel cd’s, maar vanaf dat ik mijn eerste plaat kocht, ben ik eigenlijk alleen nog maar bezig met vinyl.”

Rommel
Zoals bijna iedere muziekliefhebber is ook Groenteman vaak in de Amsterdamse platenzaak Concerto te vinden. Maar dat is niet de enige plek waar hij zijn muziek vandaan haalt: “Ik heb vijf jaar in Tilburg gewoond. Daar had je toentertijd de platenzaak Tommy. In die jaren heb ik echt heel veel muziek gekocht, bijna allemaal tweedehands. Er was ook een tijd dat ik elke mogelijkheid om platen te zoeken aangreep. Op rommelmarkten bijvoorbeeld. Dat was voor 99 procent rommel en daardoor werd het echt een sport. Maar doordat daar voornamelijk troep te vinden is, ben je al tevreden met een plaat die iets beter is dan de rest, dus dan koop je het. Dat zijn de platen die hier niet staan, maar ergens in een doos.” Ondanks hij al veel bezit, blijven er lp’s die Groenteman ooit nog graag wil hebben. “Odessey & Oracle van The Zombies, dat is echt een van mijn favoriete platen aller tijden. De soloprojecten van Syd Barret en de oude platen van Nick Drake, dat zijn  dingen die je eigenlijk nooit ergens vindt. Dan moet je echt heel veel geluk hebben. Je kan ook gewoon alles op eBay kopen, maar dan moet je er heel veel voor betalen. En het is natuurlijk leuker om zo’n plaat opeens ergens in een tweedehands bak te vinden.”

Syd Barret en een roze hoed
Groenteman heeft een paar platen waar hij nog elke dag blij mee is: “The Piper At The Gates Of Dawn, het eerste album van Pink Floyd, daar ben ik echt lang naar op zoek geweest. Dat was heel apart. Ik schreef een tijdje voor De Slagwerkkrant. Voor hen moest ik naar het North Sea Jazz Festival. Dat weekend was net Syd Barret overleden. De dag na zijn overlijden vond ik op het festival deze plaat.” Maar er zijn meer platen met een verhaal. Groenteman rommelt wat door zijn kast en haalt er een felgele hoes uit: “Dit is zo’n Easy Tune plaat met een sixties sound.” Een jonge vrouw in bikini met roze hoed lacht ons toe vanaf een gele achtergrond. ‘Wide World Hits, the string-a-longs’. Groenteman grinnikt. “Deze heb ik van Jasper, onze bassist, gekregen toen we samen op de middelbare school zaten. Ik was ziek en toen kwam hij hiermee aanzetten.” Hij loopt naar zijn platenspeler en de kamer wordt vervolgens gevuld met een knullig gitaarmuziekje. Groenteman fluit vrolijk mee: “In die tijd wisten ze al echt hoe ze goed moesten opnemen!”

Apparatuur
“Er gaat geen week voorbij dat ik niet een paar keer een plaat opzet. Er zijn van die bands waar ik altijd weer op terug val. The Magnetic Fields vind ik heel erg mooi. En Why, daar heb ik helaas maar een plaat van maar die vind ik echt heel erg goed. Maar ook Paris 1919 van John Cale draai ik nog vaak.” Over de apparatuur doet Groenteman niet moeilijk: “Ik heb een gewone platenspeler en nog een klein spelertje. Ik ben niet zo’n audiofiel die de beste speakers en platenspelers wil hebben. De platen zijn wat mij betreft het belangrijkste. In de zomer als het mooi weer is, neem ik mijn kleine platenspeler en een bak met singles mee naar het park. Dan draai ik met vrienden gewoon daar muziek.” Ondanks dat er maar weinig ruimte is in zijn kamer, is Groenteman wel tevreden met het aantal platen dat hij kwijt kan: “Ik ben nu gewoon meer van de kwaliteit dan van de kwantiteit. De kast waar ze in staan hoort eigenlijk overeind te staan. Ik heb er planken in gemaakt en nu past het precies. Ik zou best een grotere kast willen. Als ik later groot ben, bouw ik gewoon een hele wand vol.”