New Music

In première: Gramma trapt met Stick It tegen de vertrutting van de muziekcultuur en onze samenleving: “Ik heb echt aan alles een hekel”


8 maart 2019

Je zult ze links of rechts al ergens tegen zijn gekomen: de bende punkers van Gramma. Na debuut EP The Revolution uit te hebben gebracht via Burger Records, zijn de heren vandaag terug met de nieuwe single Stick It. Ze zijn het zat. “Het is een symbolische middelvinger naar de samenleving en muziekindustrie”, vertelt frontman Jasper Grave.

Misschien herken je een aantal leden nog wel van Lookapony, uit welke assen Gramma is opgerezen. De band gaat er tegenwoordig nog een stuk harder tegenaan en spreekt zich op het nieuwe werk onder meer uit over de vertrutting van onze samenleving en de muziekindustrie.

Zo ook Stick It, de nieuwe track van de band, waarin Gramma zich afzet tegen de muziekindustrie en de samenleving. In anderhalve minuut ramt de band alle gevoelens van zich af met gitaren die 180 linkerbaan gaan, een drummer die je in je nek bijt en een zangbeurt vol frustraties. “Over de gehele cultuur kan ik heel kort zijn, ik heb echt aan alles een hekel. Ik kom in opstand tegen de gevestigde orde en de zeik-cultuur die we tegenwoordig hebben.”

Jongens, we kennen jullie nu al een tijdje als Gramma, waarna jullie naar eigen zeggen in een donkere periode zijn beland wegens depressies en het feit dat het bandleven niet altijd even leuk is. Hoe zijn jullie daaruit gekomen?
“We hebben nu wat interne wissels achter de rug, dat waren donkere dagen en weinig slapen maar uiteindelijk moet je verder met muziek maken. Persoonlijk werd ik vooral heel boos op de wereld, daardoor ben ik geradicaliseerd naar meer extremere muziek. Ik ging veel onderzoek doen naar politieke kwesties en wat er eigenlijk mis is in de wereld, tijdens deze tocht zag ik wat er om me heen gebeurde en dat het niet meer om feiten ging, maar om gevoelens. Dit trok ik heel slecht en besloot voor mezelf om hier tegen te gaan vechten op de enige manier die ik ken en dat is muziek maken. Punk is in mijn optiek de beste optie hiervoor omdat het energiek en in your face is.”

Hoe is het om anno 2019 in een Nederlandse band te zitten?
“Interessant en frustrerend. Het is een cliché, maar er zit wel waarheid in. De betekenis van een wat een band is, is heel erg veranderd in de nieuwe sociale wereldorde. Veel hangt tegenwoordig samen met bepaalde trends en hypes. Af en toe wordt er in mijn optiek te weinig gekeken naar de kwaliteit van muziek. Dat maakt het frustrerend, maar de drang om daar doorheen te breken is wel weer heel interessant.”

Wat heeft de naamsverandering jullie opgeleverd? Gaf het een andere dimensie aan jullie muziek of hoe jullie muziek beleven?
“Veel hoofdpijn en een plek bij Burger Records. Het was een roerige periode, maar uiteindelijk hebben we er geen spijt van en was het een noodzakelijk kwaad dat we door moesten voeren. We zijn nu volwassener dan toen we begonnen als vijftienjarigen, dus ik ben van mening dat dat inderdaad betekent dat je anders naar muziek kijkt. De boodschap in de muziek is voor mij steeds belangrijker geworden en daar hoort ook een ander band-uiterlijk bij. De insteek van de band blijft wel altijd hetzelfde: wij maken muziek omdat we niets liever doen en hier gewoon mee bezig willen blijven, door slechte en goede tijden.”

Een van de dingen die jullie hekelen, is de vertrutting van de muziek en onze cultuur. Wat is er volgens jullie mis met de hedendaagse muziekindustrie in Nederland?
“Over de gehele cultuur kan ik heel kort zijn, ik heb echt aan alles een hekel. Onze vrijheid wordt beetje bij beetje afgenomen en iedereen staat erbij en kijkt ernaar. Iedereen plaatst lekker een reactie op Facebook om zich betrokken te voelen zonder dat er enig besef is van wat er echt speelt en wat de feiten zijn.”

“Over de hedendaagse muziekindustrie kan ik ook heel kort zijn, alles moet altijd maar leuk zijn en als je met een iets kritischere stem komt, is dat al een brug te ver. Er zijn een paar machthebbers die bepalen wat populair is en vervolgens wordt dat gekopieerd door de rest. Dit wordt vervolgens de standaard waardoor veel muziek geen kans meer heeft.”

Is het moeilijk om als band actief te zijn in Nederland als je het ‘spelletje’ niet meespeelt en je eigen gang probeert te gaan?
“Ja en nee, als je niet binnen een bepaald plaatje past betekent dat dat je minder boekingen gaat krijgen. Dit is natuurlijk weer relatief en als de mensen je willen horen kun je alsnog spelen. Door de jaren heen heb ik wel geleerd hoe het spelletje in elkaar steekt. Om het simpel te zeggen heb ik echt ‘schijt aan iedereen’ gekregen. Eerst was ik wel bereid om het leuke spelletje van de Nederlandse muziekscene mee te spelen en als het ware leuk te lachen en de handen te schudden. Nu is het tijd voor een kritische stem die oren laat klapperen. Als niemand opstaat tegen de vertrutting, dan gaat er niets gebeuren, ik denk dus dat er geen andere optie is dan je eigen gang proberen te gaan. Walk the walk and talk the talk.”

De nieuwe single heet Stick It, waar gaat deze over voor jullie?
“Het is een symbolische middelvinger naar de samenleving en muziekindustrie. Een fuck you naar de politiek en media voor hun hypocrisie en leugens. Tegelijkertijd is het een oproep voor de jeugd om zelf op onderzoek te gaan en niet naar hun ouders te luisteren. Kom in opstand tegen de gevestigde orde en de zeik-cultuur die we tegenwoordig hebben.”

Kun je ons wat meer vertellen over de samenwerking met Ernst-Jan (van Mozes and the Firstborn, red.) en Peer Raven (oa. producer van Henry Rollins Band, Peterpan Speedrock, red.) en wat dat jullie heeft opgeleverd?
“Vooral een grovere sound. Peer is een legende en hij heeft echt heel goed doorgehad wat onze sound nodig had. Nu is de sound grover en agressiever waardoor de muziek energieker wordt. Ernst staat aan de basis van de verandering door zijn ongenuanceerde opmerkingen over het feit dat ik harder moest gaan zingen.”

Er wordt onder meer gezongen dat jullie ‘boos en niet bang zijn’, wat worden de volgende stappen voor Gramma?
“We gaan vooral veel nummers maken om de boel een beetje op stelten te zetten en op de plekken waar we welkom zijn heel de kiet te slopen. Er komen weer veel shows aan, dus kom een keertje zuipen, dan hebben we het er nog een keer over.”