Interview

In gesprek met Jamie Stewart van Xiu Xiu: “Zelfs mijn onderbroek is saai. Donkergrijs of zwart.”


13 maart 2017

RISE FROM THE DEAD! De oproep scheert met banale galm door de ether op single Get Up. Een emmer ijswater in het gezicht van Jamie Stewart. De instinctieve stuip die volgt heet Forget en is Xiu Xiu’s veertiende plaat. Een album dat met bijna conventionele swing het afgefakkelde Angel Guts: Red Classroom en Plays Twin Peaks achter zich laat.

 Een mens zou haast vergeten dat Jamie Stewart ook maar gewoon een 39-jarig wezen van vlees en bloed is. Bovendien en volgens eigen zeggen ‘the most boring dresser of all time’. Huidig signalement: een zwart Americal Apparel-shirt, zwarte Uniqlo-broek, vrolijke Happy Socks en zwarte Vans. Stewart: “Zelfs mijn onderbroek is saai. Donkergrijs of zwart.”

Een omschrijving van een dag in het leven van de muzikant klinkt ongeveer zo. “Gisteren [22 februari, red.] werd ik om zes uur ’s ochtends wakker in Belfast. Ik nam een douche en kamde mijn haar. In de taxi naar het vliegveld om het vliegtuig naar Berlijn te pakken. Toen in de taxi naar vrienden van mij, Susanne en Marc. Geluncht met z’n drieën en gesproken over een serie concerten die we in de herfst willen gaan doen met Jonathan Berger, Xiu Xiu en Phil Collins. Vervolgens een berg email weggewerkt. Daarna ben ik naar de winkel gegaan, Susanne kocht groenten en maakte het avondeten. Toen hebben we het opgegeten, dronken een beetje whiskey, spraken nog wat en daarna viel ik in slaap. Een leuke dag, wel.”

En nu dan? “Op het moment bevind ik mij op de achterbank van de promotor uit Leipzig, Toby. Lawrence English zit voorin. We rijden van Berlijn naar Leipzig voor een HEXA-show, de band van Lawrence en mij. Als ik uit het raam kijk, zie ik de autobahn.”

 

 

Nu, die bruine drumcomputer
Stewart: “Forget is uit de handen van een muze gekomen. De muze van het muzikale universum. Ze was niet zo specifiek als ‘USE THE BROWN DRUM MACHINE NOW’, maar gaf ons meer aanwijzingen: niet te moeilijk doen, minder nadenken, meer luisteren. Eerdere platen zijn ontstaan vanuit het werken met restricties maar deze viel achterwaarts in the void en kwam er weer uit met antwoorden. Ik weet dat het belachelijk klinkt.”

“Het album Angel Guts: Red Classroom was extreem geïnspireerd door de omgeving waar ik mij op dat moment in bevond: Los Angeles. Door de achterbuurten, de stress. Forget is grotendeels een interne reis. Nieuw voor mij, want tot zover was alles van Xiu Xiu meer een reactie op heel specifieke gebeurtenissen dan op datgene wat zich achter mijn oogleden afspeelt.” Maar een behoorlijk rechtstreeks, zelfs ronduit swingend nummer als Wondering, is dus niet zo eenvoudig uit te leggen. “Nee. Geen idee. De emoties zijn absoluut geworteld in een definitieve, aardse werkelijkheid, maar het narratief van het nummer is iets waar ik eigenlijk niet bij kan. Misschien met een gebed en een kaarsje.”

Greg Saunier, John Congleton
Zodra er gevraagd wordt naar de samenwerkingen op Forget, laait het enthousiasme op bij Stewart. “Greg (Deerhoof, red.) en John (producer van o.a. SUUNS, The Walkmen, War on Drugs, red.) hebben een onmisbare rol gespeelt op Forget. Opmerkelijke muzikanten, allebei. Ik denk dat Greg ongeveer acht van de vocale melodieën heeft geschreven voor dit album. Waarbij hij luisterde naar de nummers die ik al had gemaakt, vrijwel direct neuriet Greg daar dan vervolgens een melodie bij. John veegde de nummers schoon, zette de arrangementen op hun plek en zorgde ervoor dat de sonische, emotionele kern van het nummer tevoorschijn kwam.”

Vergetenis
In het persbericht wordt Jamie Stewart gequote: “Aan de ene kant maakt het ruimte voor wedergeboorte. Iets nieuws, maar tegelijkertijd beperkt het om vast te houden aan wat dierbaar is.” Er is pathos, zonder meer. Op de vraag hoe persoonlijk deze observatie is, komt een een bondige aanvulling. “De afgelopen twee jaar zijn mijn hart en hoofd drastisch veranderd – zowel positief als negatief. Ik bevind mij in een tijd waarin ik probeer bepaald gedrag af te leren en in plaats daarvan iets anders te zoeken. Daar heb ik ook hulp bij gehad.”

“Of ik nog weleens teruggrijp op het Xiu Xiu-verleden? Niet echt. Mijn oude Xiu Xiu-platen zijn documenten van de tijd waarin ze zijn gemaakt. Ik luister ze eigenlijk nooit terug, behalve als ik nummers leer voor een tour. Soms, als ik superdronken ben, dan luister ik naar wat dingen op het internet en dan voel ik mij stom en ga ik maar slapen.”

 

 

LIVE-DATA
24 meiBitterzoet, Amsterdam