FEATURE: Subroutine Records

Subroutine werd in 2005 opgericht door drie Veranen, in een context waarin de ‘majors’ als oude, slapende draken, wild en ongecontroleerd om zich heen beten om het downloadgevaar te bestrijden. Eén van de veelvoorkomende redeneringen was dat illegaal downloaden leidde tot minder mogelijkheden nieuw talent te scouten. Ofwel een periode waarin voor ‘beginnende’ bands nog meer deuren gesloten bleven dan daarvoor.

In Groningen alleen kenden we al veel bands die te goed waren om in de oefenruimte te blijven. Daarnaast kwamen er wekelijks bands uit de rest van Nederland naar de Kelderbar van Vera, die vaak tegen hetzelfde probleem aan liepen. Dit terwijl de meest flauwe, zouteloze Nederlandse bands de (grotere) podia bevolkten. Aan een keukentafel in Groningen stelden we een manifest op om de vervlakking van de gepromote popmuziek tegen te gaan. Onder de noemer Subroutine zijn we ons gaan concentreren op ‘nieuwe’ bands die wij tof vonden, om zo gezamenlijk een stap te maken en meer publiek te bereiken.

Nu, ruim zes jaar later is de keukentafel een aantal keren verhuisd, maar de systematiek en de passie is hetzelfde gebleven. We werken – nu met zijn tweeën – samen met bands waar wij in geloven, graag naar luisteren en goed mee door één deur kunnen. En over de jaren zijn we steeds meer plezier gaan beleven in dat te doen wat goed voelt en gaaf is; met toffe bands samenwerken, festivals organiseren en avonden hosten. We concentreren ons nog steeds op bands die in een beginnende fase zitten, maar het bereik wordt steeds groter. De vele airplay van AC Berkheimer, The Sugarettes en Vox von Braun in de Verenigde Staten is een voorbeeld, maar de stap die awkward i en Rats on Rafts hebben gemaakt, is het beste voorbeeld van onze functie: ‘een klein, onafhankelijk opererend onderdeel, in dienst van een groter geheel’.

De bands bij Subroutine aangesloten zitten, houden we niet in een wurggreep; er zijn geen contracten. Er zijn afspraken, is wederzijds vertrouwen en er bestaat een gezamenlijk doel. We doen dit omdat we het tof vinden en – zo hopen we – omdat we iets toevoegen. Er bestaat geen vastgesteld, specifiek Subroutine-geluid, stijl of band. Eén van onze eerste releases was de sampler Little Next Big Things. Deze geeft in ruime zin ‘de grenzen’ van het label aan: van singer/songwriters via noise en artrock tot postrock. Dat betekent niet dat we ‘alles’ leuk vinden. Een band moet wel aan verschillende eisen voldoen. In eerste instantie moet het klikken, daarnaast, afgekeken van Peter Weening – wij zijn grootgebracht in Vera – gebruiken we bij Subroutine de drie S-en. We worden enthousiast van bands die een combinatie in zich hebben van een interessant geluid (Sound), bezieling (Soul) en liedjes (Song). Die zijn er zat in Nederland.

Daar de gesubsieerde muzikale infrastructuur in Nederland een veelal ondoordringbaar, zelfvoorzienend karakter kent, komen bands die minder ‘hip’, ‘sexy’ of ‘commercieel interessant’ zijn vaak eerst terecht in de kleinere (mottige) ruimtes van Nederland: de underground. Dat zijn de plekken in Nederland waar bands, liefhebbers en actievelingen onderling discussiëren, beter of slechter worden, oefenen, muzikaal groeien, een live-reputatie ontwikkelen, nieuwe songs uitproberen, elkaar bekritiseren, gezamenlijk beter worden en gelijkgestemden uit (andere scenes) ontmoeten. De artistiek vruchtbare onderlaag in het muzikale dorp Nederland. Dat zijn ook de plekken waar wijzelf graag komen, zielsverwanten spreken, collegae ontmoeten en nieuwe bands ontdekken. Daarnaast organiseren, ondersteunen en promoten we zelf actief avonden op dit soort plekken. Voorbeelden genoeg: het Groningse Lepel Concerts, SUB071 in Leiden, Roodkapje Rottterdam enz. Kleine zaaltjes, (verbouwde) fietsenkelders, (anti)kraakpanden, Vondelbunkers, pijpenladen; de plekken waar het broeit en waar scenes ontstaan en verdwijnen. Gedurende het Eurosonic week organiseren we dit jaar voor de vijfde keer een onafhankelijk showcasefestival in twee kleine kroegen. Daar heeft de afgelopen jaren de top van de Nederlandse underground gespeeld. We doen geen concessies, er is geen voorkeursbehandeling en op onze idealen wordt niet gecompromiseerd.

Na de periode van de voorspelbare beginnersfouten, de eerste successen en de eerste tegenslagen, lukt het steeds beter om een label te runnen. Ook raken we na zes jaar redelijk goed op elkaar ingespeeld. We weten waar elkaars krachten liggen en waar we naar toe willen. Subroutine kun je omschrijven als een redelijk ambitieuze hobby, waar veel vrije tijd en hier en daar wat spaargeld in is gaan zitten. We verkopen momenteel meer dan ooit, maar belangrijker: de bands die we ondersteunen – of we ze nu hebben uitgebracht of niet – bereiken een groter publiek, spelen meer, komen met elkaar in contact, regelen shows voor elkaar. Het lijkt bijna een scene.

Het gaat goed met de Nederlandse underground/indie-scene en wij zijn trots dat we daar een rol in spelen. Het geeft ons meer mogelijkheden, energie en de drive om dit te doen. Die drive is er altijd geweest. Zonder dat hoef je geen label te beginnen. Er is nog genoeg te doen, te beluisteren, te ontdekken.

Tekst Subroutine Records