Excentriek & poppy: Come, Future van Jo Goes Hunting is er voor de jaarlijstjes

Na het (inter)nationale succes van de single Act of Leaving (híér te horen in een TDI-videosessie), een succesvolle Popronde-tour en voorprogramma’s van De Staat is debuutplaat Come, Future eindelijk verschenen. Het gaat hier om de band Jo Goes Hunting, of eigenlijk Jimmi Hueting. Begin dit jaar werd hij nog toegevoegd aan het programma van Noorderslag en dat is meer dan terecht.  
 
Jimmi (broertje van Rocco van De Staat) is een jonge, excentrieke (jazz)drummer, die ook nog eens heel goed kan zingen. Debuutplaat Come, Future heeft een divers geluid met aan de ene kant poppy uptempo liedjes als Winner, Confusion en Money, maar aan de andere kant ook wat lompe, donkere songs als Hell of Mine, I Don’t Mind en Lion. Het geluid van de groep doet soms denken aan bands zoals Balthazar en Flaming Lips: Hueting combineert onnavolgbare ritmes en slome zangpartijen waar hij vervolgens geniale (pop)liedjes van maakt. Dat maakt deze jonge indieband ook zo bijzonder. Deze plaat gaat niet zo snel vervelen. De puntige baslijntjes, de rare tempowisselingen en de meerstemmige zangpartijen, er valt veel te ontdekken tijdens een luisterbeurt van Come, Future.  

 

 
Met het album Come, Future laat Jo Goes Hunting al iets heel moois zien. We misten in Nederland nog zo’n band als deze, met een jong jochie op drums die live bizarre beats maakt, waar elke trommelaar van begint te kwijlen. Zo ook op zijn eerste album. Dit zou zomaar eens de beste Nederlandse indieplaat van dit jaar kunnen worden.

De band speelt op 16 maart in Merleyn (Nijmegen), 17 maart in V11 (Rotterdam) en 18 maart in Paradiso (Amsterdam).