Feature

Avant La Lettre: For Against


2 juli 2015

Bij The Daily Indie zijn we altijd met nieuwe muziek bezig, maar we vergeten niet waar de inspiratie vandaan komt. Daarom is het tijd om eens de platen af te stoffen die het startpunt waren voor de genres van nu. Dit keer blikken we terug op de dromerige geluiden van For Against met TDI-historicus D.L.F.M. Mangione.

Hoewel de term dream pop enigszins nieuw klinkt, blijkt haar origine een periode van pure m(el)odieuze wanhoop: de late jaren tachtig. Oorspronkelijk werd de term gebruikt voor opkomende bands uit de UK, zoals A.R. Kane, Cocteau Twins, Slowdive, My Bloody Valentine en Ride. In tegenstelling tot de negatief beladen term shoegaze, probeerde dreampop de effect beladende én dromerige melodieën te verwoorden. Shoegaze was in, maar de term niet. Een enigszins vergelijkbare reactie die men tegenwoordig inneemt ten opzichte van het woord hipster. Een simpele reden die veroorzaakte dat langharige knaapjes maar al te graag de Amerikaanse term Dream Pop omarmden.

Toch groeiden dream pop en shoegaze langzamerhand uitelkaar. Shoegaze werd steeds meer gebruikt als een geuzennaam voor Engelse bands en dream pop werd de gebruikelijke term voor de Amerikaanse tegenhangers van het genre. Een schisma die bevestigd werd door een verandering in geluid: shoegaze werd harder, terwijl dream pop juist steeds genuanceerder werd. Een onwaarschijnlijk subtiel verschil, die uiteindelijk een gevolg had in ons moderne wereldje: het invloedrijke Captured Tracks en de moderne Dream Pop van Beach Fossils, Craft Spells, Wild Nothing en DIIV.

Dreampop was een reactie, gevoed door de opkomende shoegaze. Reactionair, net zoals een onbekend bandje uit Lincoln, Nebraska. For Against begon haar leven in 1984 in de underground van Lincoln als Four Against One met diepe, dreunende muziek die sterk leunde op de Britse post-punk van een Engeland zonder Ian Curtis. Jazeker, een band die klinkt als Joy Division zonder Ian Curtis lijkt niet veel toe te voegen aan de wereld. Is dat niet een soort Interpol? Waarom is juist deze band zo typerend voor de Amerikaanse dreampop?

Het is 1987, het jaar waarin The Simpsons werden geboren, U2 ‘The Joshua Tree’ uitbracht, Ronald Reagan nog president was, Andy Warhol stierf én het jaar dat For Against’s debuutplaat Echelons uitkwam. De klanken van Echelons weerkaatsten door de kamers van pubers met existentiële crisissen. ‘Yeah that’s, that’s the way it is.’ Echelons werd geprezen door muziekcritici en het albumcover werd zelfs genomineerd voor een Grammy. Na de door post-punk geïnspireerde Echelons, veranderde het geluid van For Against geleidelijk. In de vijf platen die ze maakten tot 1997 groeiden ze van diepe postrock naar steeds meer genuanceerde dromerige dreampop. Juist door deze continue moeizame transmutatie is For Against typerend voor dreampop.

Ondanks vijf veelgeprezen platen tussen 1987 en 1997 bleek het moeizaam voor For Against om in de aandacht te blijven. Een continu wisselende line-up en verminderende aandacht zorgde er dan ook uiteindelijk voor dat de toekomst voor For Against onzeker was. De heruitgave van For Against’s eerste drie platen in een boxset door Captured Tracks geeft aan dat hun vroege werk niet voor niets was, maar toch is dit vroege werk niet hun meest invloedrijke werk. Vijf jaar na de laatste plaat dook For Against namelijk plotseling op met Coalesced, misschien wel het beste album die het genre ooit gaat kennen. Warm, vol en gelaagd met oneindig veel gitaren. Hoewel het album nooit de aandacht kreeg die het verdient blijft ‘Coalesced’, met als hoogtepunt de afsluiter Love You, dé plaat die de herleving van dreampop met bands als Beach Fossils zou gaan voeden.

For Against Top 4 volgens The Daily Indie:

 
1

 
2

 
3

 
4